Vikan - 29.07.1993, Qupperneq 12

TEXTIOG UÓSM.: JÓHANN GUÐNIREYNISSON
ÓTRÚLEG ATRIÐI Á SÝNINGU NJÁLS TORFASONAR Á PATRÓ:
Vestfjarðaskelfirinn Njáll I gangstétfarhellur, trékubbur
Torfason er Vest- og flöskustútar. Sumt ætlaði
mannaeyingur. Hann Skelfirinn, eins og hann er
fékk framangreint viðurnefni gjarnan kallaður af vinum og
þá er hann bjó á Vestfjörðum. I kunningum, að hengja á sig,
HNÍFURINN
EINS OG
BOLTI AF
KVIÐNUM
f viðtali við tímaritið Samúel
fyrir nokkru kemur fram að
einhver hafi gerst svo djarfur
að dangla í afturendann á
Njáli. Þetta gerðist á dansleik.
Sparkið fór óskaplega í taug-
arnar á honum og eftir að hafa
„valtað” yfir gesti og gangandi,
stokkið út úr löggubíl á fullri
ferð og hlaupið inn í gegnum
hurðir samkomuhússins á
Patreksfirði með tilþrifum hlaut
Njáll þetta viðurnefni. Hann
var í skemmtanabanni á
staðnum næstu fimm árin.
Nú eru víst allír farnir aö hengja utan á sig boröbúnað. En straujárn og vatnsfata hangandi í
því hefur víst Njáll einn sýnt fram á aö tolli á hörundi.
brjóta sumt og lyfta öðru.
Atriðið hófst á því sem vakti
þjóðarathygli fyrir skömmu.
Alls kyns dótarí hékk utan á
skrokk Skelfisins án nokkurra
hjálpartækja eða -efna. Þá
kom fram að honum þætti
Njáll Torfason, ofraunamaöur, heimsótti Patreksfjörö, þar
sem hann fékk eitt sinn viðurnefnið Vestfjaröaskelfir, fyrir
skömmu og lék þar listir sínar.
STRAUJÁRN OG FATA
Njáll Torfason gekk öllu ró-
legri inn um dyr fyrrnefnds
húss nýverið. Þá var hann
líka kominn þangað í friðsam-
legum tilgangi. Nú skyldi Pat-
reksfirðingum skemmt. En
ekkert skemmt á með-
an! Á borði biðu
skeiðar, diskar,
gafflar, straujárn,
pottur, tíkallar,
krónur og fl.
Á gólfinu
stóð vatns-
fata. Þar
\ voru líka
glerbrot,
í fyrsta
skipti
reyndi
Njáll aö
beygja
peninga.
SKOPPAÐI