Vikan - 20.04.1995, Side 20

við þrjú hálfsystkini. A heim-
ilinu var einnig kötturinn
Trilla, ótrúlega gáfuð og
skynug skepna, mikil veiði-
kló og útspekúleruð í öllu
sem hún tók sér fyrir loppur.
En einn góðan veðurdag,
þegar hún var nokkuð tekin
TEXTI: SVAVA JONSDOTTIR
NÝ UÓSM.: BRAGI ÞÓR JÓSEFSSON
ÞRÍEYKI
JOKULS OG
JÓHÖNNU
Hrafn var frekiudós, lllugi skrsefa
og Elísabet villingur. Þessir niðjar
rithöfundarins Jökuls heitins Jak-
obssonar og blaðamannsins og rit-
höfundarins Jóhönnu Kristfóns-
dóttur eru núna ritstjóri, rithöf-
undur og Ijóðskáld.
Írafn, sem er yngstur
systkinanna, er rit-
stjóri Alþýðublaðs-
ins. Inni á skrifstofunni hans
eru tölvan og ferðasegul-
bandstækið eiginlega einu
nýlegu hlutirnir. Gömul, inn-
bundin Alþýðublöð standa í
hillunum og húsgögnin eru
gömul. Tilvalinn vettvangur
til að fara rúma tvo áratugi
aftur í tímann. Hrafn reykir
mikið og reykurinn liðast um
skrifstofuna. Það gera iíka
tónarnir úr ferðasegulband-
inu. Brahms er undir geisl-
anum.
„Ég og systkini mín, sem
eru fimm og sjö árum eldri
en ég, ólumst upp í nokkur
ár á Seltjarnarnesi. Árið
1968 skildu foreldrar okkar
og við fluttum ásamt móður
okkar í lítið, gamalt og snot-
urt hús í vesturbæ Reykja-
víkur. Það hús heitir Skáholt
en við það kenndi sig skáldið
Vilhjáimur frá Skáholti. Hann
var fyrr á öldinni einn litrík-
asti persónuleiki bæjarins,
konungur Hafnarstrætisrón-
anna og skáld gott. Laust
upp úr 1970 bættist í hópinn
lítil hálfsystir sem heitir Kol-
brá Höskuldsdóttir Skarp-
héðinssonar. En í allt eigum
að reskjast, hvarf
hún að heiman og
hefur ekki sést sum
sé í ein tuttugu ár.“
Elísabet og lllugi
voru góð við bróður sinn.
Eftir að foreldrarnir skildu
þurfti móðirin að vinna mikið
úti þannig að heimilishald
lenti að nokkru leyti á þeim.
„Ég man eftir þeim kornung-
um, en þá var ég svo lítill að
mér fannst þau vera rígful-
lorðin, vera að matreiða
pylsur og steikja kjötbollur í
matinn. Fyrstu minningar
mínar um þau tengjast flest-
ar einhverri mjög Ijúfri um-
hyggju í minn garð.
BÓKAORMURINN
ILLUGI
Hrafn segir að lllugi hafi
verið mjög skrýtið barn.
„Hann lá alla daga inni í her-
berginu sínu og las bækur.
Hann var skræfa sem hafði
ekki áhuga á lífinu sem lifað
var annars staðar en í heimi
bókanna. Að vísu var Elísa-
bet alltaf að djöflast með
hann því hún var þrælahald-
ari og pískaði þessum litla
bróður sínum út
og gerði hann
samsekan í ein-
hverjum óhæfu-
verkum sem hún
stóð fyrir. Annars
var hann bóka-
ormur og sérvitr-
ingur; í rauninni
eins og lítið
undrabarn.“ Litli
maðurinn sankaði
að sér fróðleik um
alla skapaða hluti
og var orðinn fróð-
leiksnáma um það
leyti sem jafnaldr-
ar hans voru að
læra að draga til
stafs. „Hann hafði
furðuleg áhuga-
mál. Hann varð
mjög snemma
Á Grikklandi í gamla daga. „Furöulegt kvikindi þessi skjaldbaka,“ gæti Hrafn
verið aö hugsa.
sérfræðingur í
sjóorustum seinni
heimsstyrjaldarinnar og vissi
deili á öllum herskipum sem
þátt tóku í henni. Illugi býr
líka yfir þeim sjaldgæfa eig-
inleika að muna eiginlega
allt sem hann hefur kynnt
sér. Seinna fékk hann til
dæmis mikinn áhuga á sögu
Rómaveldis og varð sér-
fræðingur í þeim efnum.“ III-
ugi skipti sjaldan skapi en
hins vegar var Elísabet hálf-
gerður götust-
rákur í sér og út
á við var hún
herforinginn
sem varði þau
systkinin gegn
hvers kyns
árásum.
Illuga gekk
mjög vel í skóla
og var ári á
undan. Hann
gekk í Mýrar-
húsaskóla og
Hagaskóla og á
unglingsárun-
um stundaði
hann nám í
Menntaskólan-
um í Reykjavfk.
Þar hætti hann
á síðasta ári.
„Hann getur
huggað sig við
það að hann er
þrátt fyrir allt
líklega mennta-
ðasti maður á
landinu, að
minnsta kosti af
þeim sem ég
hef kynnst,
vegna yfir-
burðaþekkingar
sinnar á nálega
öllum greinum."
Illugi les enn
mikið en hann
safnar hins
vegar ekki bók-
um og öðru
hvoru losar
hann sig við
marga kassa af
bókum. Hann
er mikill rólynd-
ismaður, húmoristi og með
sterka réttlætiskennd. „Hann
ætti kannski að fara út í
pólitík ef það væri ekki of
mannskemmandi djobb. Og
eins og systir mín mundi
orða það er hann stundum
svolítið tilfinningalega bæld-
ur í mannlegum samskipt-
um. En það stafar þara af
hlédrægni."
Um nokkurra ára skeið var
lllugi áberandi í skemmtana-
lífi Reykjavíkur. Hann fór
20 VIKAN 4. TBL. 1995