Vikan - 20.04.1995, Blaðsíða 64

SÁLRÆN SJÓNARMIÐ
JÓNA RÚNA SKRIFAR UM SÁLRÆN SJÓNARMIÐ
Við bregðumst að
þessu sinni við bréfi
frá móður lesbískrar
stúlku. Þessi umrædda móð-
ir kýs að kalla sig Höllu og
hefur meðal annars áhyggjur
af því að hún verði aldrei
amma vegna kynhneigðar
dóttur sinnar, sem hún fyrir-
lítur.
SKAMMAST SÍN FYRIR
KYNHNEIGÐ
DÓTTURINNAR
„Það var fyrir um það bil
tveim árum sem eina dóttir
mín og einkabarn viður-
kenndi það fyrir mér og
föður sínum að hún
rúmslofti. Ég óttast það að
hún sé að kalla refsingu
Guðs yfir sig með þessu
ósæmilega hátterni," segir
Halla.
ÁHRIF DROTTINS EÐA
DJÖFULSINS
Halla fullyrðir það beinlín-
is, að dóttir hennar hafi
gengið djöflinum á vald og
að hún sé undir verndar-
væng hans og samstarfs-
manna hans á jörðinni. Þau
hjónin tilheyra íslensku þjóð-
kirkjunni og Halla bendir á
að Drottinn sjálfur sé alfarið
andvígur samböndum fólks
af sama kyni. ,'^Hvernig get
DOTTIR MIN
ER LESBIA
Vinsamlegast
handskrifið bréf
til Jónu Rúnu
og látið fylgja
fullt nafn og
kennitölu,
ásamt dulnefni.
Svörin byggjast
á innsæi Jónu
Rúnu og rit-
handarlestri og
því miður er
alls ekki hægt
að fá þau í
einkabréfi.
Utanáskriftin er:
Jóna Rúna
Kvaran
Kambsvegi 25,
104 Reykjavík
ÉG VERÐ ALDREI AMMA
hneigðist til kvenna. Við
fórum gjörsamlega í rúst
við hjónin og ég er ekki
ennþá komin yfir þessa
staðreynd og kemst lík-
lega aldrei,“ segir Halla og
heldur áfram að telja upp
hve sárt það sé að komast
að samkynhneigð barnsins
síns. Hún segir að hún
skammist sín fyrir það að
viðurkenna þennan ósóma
við nokkurn mann.
REFSING GUÐS OG
GLÖTUN
„Dóttir mín býr þessa
stundina með konu, sem
er þó nokkuð eldri en hún
og við foreldrar hennar
höfum ekki komið á heim-
ili þeirra og munum ekki
gera. Ég álít að konan,
sem dóttir mín býr með,
hafi kallað þetta ógeð fram
í dóttur minni. Hún hefur
áður búið með ungum
stúlkum og er því vön að
tæla sér yngri konur,“ segir
Halla og bætir því við að það
sé ömurlegt að þurfa að
sætta sig við að horia upp á
barnið sitt steypa sér í því-
líka glötun og þykja það bara
í góðu lagi. „Við hjónin er-
um mjög trúuð og höfum
sinnt kristilegu safnaðar-
starfi um tveggja áratuga
skeið. Við hjónin ólum
dóttur okkar upp í því and-
ég losað dóttur mína við
þennan ófögnuð? Heldur
þú, kæra Jóna Rúna, að
sálfræðimeðferð myndi
hjálpa henni út úr þessum
afbrigðilegheitum? Er ekki
samkynhneigð einhvers
konar geðveiki? Hvernig
getur gott barn breyst á
þennan hátt? Er ekki
hætta á að hún fái alnæmi
af þessari konu sem hún
býr með? Vonandi getur
þú leiðbeint mér. Ég treysti
því að þú passir að við
þekkjumst ekki. Ég gæti
ekki afborið það,“ segir
Halla.
SAMKYNHNEIGÐ ER
EKKI GEÐVEIKI
Sökum þess að Halla spyr
hvort samkynhneigð sé ekki
einhvers konar geðveiki er
rétt að benda henni á þá vís-
indalegu staðreynd að svo
er alls ekki. Kynhneigð sam-
kynhneigðra er ekki frá-
brugðin kynhneigð gagnkyn-
hneigðra, nema að því leyti
að hún beinist að einstakl-
ingi af sama kyni, ef hún
nær að vaxa og dafna. Það
er því hætt við því að sál-
fræðimeðferð breyti ekki
kynhneigð samkynhneigðra.
Það er alls ekki álitið sjúklegt
að vera samkynhneigður,
frekar en það er ekki álitið
sjúklegt að vera gagnkyn-
hneigður. Staðreynd allrar
heilbrigðrar kynhvatar er að
hún verður ekki sjúkleg
nema ef hún beinist gegn
öðrum á afbrigðilegan og
skaðsaman hátt í gegnum
ranghugmyndir og siðleysi.
NIÐURSTÖÐUR
VÍSINDA OG
SAMKYNHNEIGÐ
Samkynhneigð er með-
fædd og verður ekki lærð
eða áunnin eftir því sem nýj-
ustu rannsóknir vísinda-
manna segja til um. Rann-
sóknir hafa meðal annars
gefið til kynna að um sé að
ræða líkamlegar ástæður í
langflestum tilvikum sam-
kynheigðra, án þess að
ástæða sé til að hætta sér út
í frekari útskýringar á þvi
hvað nákvæmlega í heilan-
um staðfestir að viðkomandi
sé samkynhneigður. Það er
því hætt við því að Halla
verði að sætta sig við þá
óumflýjanlegu staðreynd að
dóttir hennar sé einungis
með samkynhneigð sinni að
fylgja eftir raunverulegum og
heilbrigðum hvötum sem
henni eru eðlilegar. Hún er
því í fullum rétti til að gefa
þeim lif, í samneyti við þá
mannveru sem hún elskar
og virðir, án afskipta ann-
arra.
VEGIÐ AÐ
MANNRÉTTINDUM
SAMKYNHNEIGDRA
Þar sem Halla álítur að
sambýliskona dóttur hennar
hafi að þessu leyti spillt
henni þá er nauðsynlegt fyrir
Höllu að átta sig á því að
það er ekki hægt að búa
samkynhneigð til í fólk. Hún
er, eins og áður sagði, með-
fædd en ekki áunnin.
Áhyggjur Höllu beinast líka
að því að hún komi ekki til
með að eignast barnabörn
sökum þess að dóttir hennar
elskar konu en ekki karl. Það
er ekkert sem segir að við
þurfum endilega að fæða
börnin okkar sjálf. Dóttir
hennar getur tekið barn til
uppeldis, ef slíkt verður, þótt
síðar verði, leyfilegt með
lögum. Það uppeldisbarn
dótturinnar yrði barnabarn
Höllu. Eins og málum sam-
kynhneigðra er háttað í dag
er ekki álitið æskilegt að þeir
ali upp börn. Þetta þýðir
náttúrlega að verið er, með
slíkri niðurstöðu, að vega að
mannréttindum þeirra.
SAMKYNHNEIGÐIR
SANNANLEGA GÓDIR
UPPALENDUR
Það hefur þegar margoft
komið fram að samkyn-
hneigðir eru síst lakari upp-
alendur en gagnkynhneigðir.
Ekki fyrir löngu var gerð
rannsókn á börnum sem al-
ist hafa upp hjá samkyn-
hneigðum og niðurstöður
þeirrar rannsóknar komu illa
við þá sem hafa fordæmt
slíkt uppeldi. Börnin stóðu á
allan máta jafnfætis börnum,
sem gagnkynhneigðir höfðu
alið upp og ef eitthvað var,
almennt í betra jafnvægi
andlega. Þau stóðust öll próf
sériræðinga og matfólks
þannig að engin ástæða er
til að efast um uppeldis-
hæfni heilbrigðra, samkyn-
hneigðra sambýlinga eða
einstaklinga.
LESBÍUR OG ALNÆMI
Hvað varðar það að dóttir
Höllu kunni að fá alnæmi í
því ástarsambandi, sem hún
er í við sambýliskonu sína,
er þetta að segja. Alnæmi er
ekki einkasjúkdómur sam-
kynhneigðra eins og margir
virðast halda. Þessi átakan-
legi sjúkdómur tilheyrir
gagnkynhneigðum líka.
Hann hefur verið áberandi
meðal homma en ekki
lesbía. Eins og allir vita hefur
sjúkdómurinn ekkert síður
lagst á þá sem eru gagnkyn-
hneigðir en þá sem eru sam-
kynhneigðir. Smitleiðir eru
taldar tengjast kynlífi í öllum
aðalatriðum. Það er full
ástæða fyrir alla íslendinga
að lifa ábyrgu kynlífi þar sem
engar áhættur eru teknar í
sambandi við kynlíf. Lesbíur
eru kannski sá hópur í sam-
félaginu sem telst vera í
minnstri hættu hvað þetta
snertir.
ÓTTINN EKKI í
SAMRÆMI VIÐ
STAÐREYNDIR
Allir, sem eru óábyrgir í
kynlífi, geta smitast af al-
næmi og að því leyti eru
lesbíur kannski engin sér-
stök undantekning. Stað-
reyndir segja þó að þær hagi
kynlífi sínu með þeim sér-
staka og áhættulitla hætti að
ekki ætti að stafa nein sér-
stök hætta af þeim, fremur
en öðrum sem passa að
verjast mögulegum smit-
leiðum alnæmis. Ótti Höllu
er kannski ekki alveg í sam-
64 VIKAN 4. TBL. 1995