Vikan - 29.03.1999, Blaðsíða 14

Ég var nýkomin úr rnjög
dýru námi í einkareknum
snyrtiskóla í Bretlandi.
Námið kostaði um eina og
hálfa milljón og ég átti því
enga peninga,“ segir hún.
Hanna Kristín missti þó
ekki sjónar á draumi sínum
og opnaði þremur árum
seinna 50 fermetra snyrli-
stofu í Kringlunni sem hún
starfrækti í þrjú ár. „Rekst-
urinn gekk vonurn framar.
Ég var með frábært starfs-
fólk og andinn var mjög
góður. Það var meira en nóg
að gera og ég hefði auð-
veldlega geta bætt tveimur
til þremur starfsmönnum
við en þá voru þeir bara
ekki til. Draumurinn um
stóru snyrtistofuna var alltaf
til staðar og þegar ég kom
auga á húsnæðið við Lauga-
veg 40 fyrir tæpum tveimur
árum þá fannst mér ég vera
tilbúin til að láta drauminn
loksins rætast. Fjölskyldan
mín var öll í viðskiptum og
mér fannst tilvalið að við
myndum taka okkur saman
og opna glæsilega búð og
snyrtistofu. Við breyttum
húsnæðinu og bættum það
og snyrtistofan mín stækk-
aði um rúma 300 fermetra,“
segir Hanna Kristín.
Það er sannarlega búið
að vera nóg að gera hjá
henni undanfarna mánuði.
Fyrir unr hálfu ári eignaðist
hún barn, gullfallegan dreng
sem heitir Ingvar. Hann er
brosmildur og líflegur eins
og mamman og þau eru afar
náin.
„Því miður gekk samstarf-
ið í fjölskyldunni ekki upp
og allt hrundi. Ég var skít-
hrædd um að hafa klúðrað
draumnum mínum og að öll
mín vinna væri til einskis.
Þetta voru virkilega erfiðir
tímar, allt upp í loft í fjöl-
skyldunni, það hrikti vel í
stoðunum á stofunni minni
og ég ólétt. Ég ákvað að
láta hlutina bara ganga
þangað til ég væri búin að
eiga drenginn rninn og
reyna þá að takast á við
hlutina í kringum mig því
að það var hvort sem er allt
í pattstöðu og ég fékk því
ekki breytt. Eftir að Ingvar
minn fæddist hefur allt
breyst, miklar breytingar
verið í vinnunni og á starfs-
fólki en nú er allt fallið í
ljúfa löð. Andinn er góður
og allir leggjast á eitt að
vinna vel saman. Það er
auðvitað mjög mikilvægt því
þetta er jú staður þar sem
viðskiptavinir koma til þess
að láta sér líða vel, fá góð
ráð til að bæta útlit sitt og
tala um allt milli himins og
jarðar.“
Hanna Kristín var nýbúin
að opna stofuna á Lauga-
veginum og ætlaði að vinna
mjög mikið næstu þrjú árin
en þá stóð hún allt í einu
frammi fyrir því að vera
ólétt. „Það var auðvitað alls
ekkert á planinu þar sem ég
var ekki í sambúð. Pabbi
hans er gamall kærasti minn
sem ég var með í rúmlega
sex ár. Það voru liðin fimm
ár síðan við hættum að vera
saman en við vorum alltaf
svona vinir innan sviga. Svo
æxlaðist það þannig að við
sváfum saman og ég varð
ólétt þrátt fyrir getnaðar-
varnir. Ég varð brjáluð, hélt
að þetta væri ulanlegsfóstur
og eitthvert vesen. Ég
hugsaði með mér að þetta
gæti ekki verið en fór til
kvensjúkdómalæknis.
Læknirinn tékkaði á þessu
og sagði: „Nei, sjáðu, þarna
er lítill kraftaverkakarl,“
hann benti á skjáinn þar
sem lítill punktur tifaði í sí-
fellu. Ég spurði hvað þetta
væri og hann sagði að ég
væri nú bara bullandi ólétt.
Ég fékk algjört sjokk og
gekk fram á gang á rnæðra-
deild. Þar sat einhver kona
með tíkarspena, voðalega
lífsglöð og sæt og spurði:
„Hvað get ég gert fyrir
þig?“ Ég brotnaði alveg
saman, tárin láku niður
kinnarnar og ég stundi því
upp að ég þyrfti að fá
mæðratímaskoðun eða eitt-
hvað svoleiðis. Það kom
MÆÐGININ OG BARN-
FÓSTRAN! Hanna Kristín
ásamt færeysku stúlkunni
Anný, sem er au-pair hjá
henni. Anný heldur á
Ingvari Iitla. Hanna Kristín
segir að Anný hafí staðið
sig frábærlega í barnfóstru-
hlutverkinu.
samt aldrei til greina annað
en að eiga barnið.
Þetta var auðvitað mikið
áfall. Ég var búin að vera í
kynlífssvelti í langan tíma
áður en ég varð ólétt. A því
tímabili svaf ég hjá tveimur
strákum, ekki fyrsta konan
og áreiðanlega ekki sú síð-
asta. Þarna sat ég uppi með
það að vera ólétt og vita
ekki lOOprósent hver pabb-
inn var. Ég var með fyrir-
tæki sem ég vissi ekki alveg
hvar stóð og hugsaði með
mér: Ég hef níu mánuði og
á þessum níu mánuðum
verð ég að umturna öllu
mínu lífi. Ég vann á stof-
unni þar til klukkutíma fyrir
fæðingu. Ég átti Ingvar á
sunnudegi og var komin aft-
ur í vinnuna á fimmtudegi.
Ég gat því ekki haft barnið
á brjósti. Þetta var auðvitað
alger bilun en ég átti fárra
kosta völ. Ég fékk yndislega
færeyska stúlku sem au-pair.
Hún hefur staðið sig alveg
frábærlega.
Ég var í sambandinu við
barnsföður minn í sex ár og
svo í öðru sambandi í þrjú
ár. Astæðan fyrir því að ég
átti ekki barn á meðan ég
var í þessum samböndum
var að ég vildi eignast barn í
hjónabandi. Ég vissi að
hvorugt sambandið myndi
enda með hjónabandi. Ég
er ofboðslega trygglynd og
gefst ekki upp fyrr en í fulla
hnefana. Ég vonaði alltaf að
samböndin myndu breytast
eða lagast og auðvitað þótti
14 Vikan