Vikan - 12.07.1973, Blaðsíða 37

taka átti, byrjaði hún aö mála
strákinn, fyrst með varalit, svo
augnskugga og þar fram eftir
götunum. Að lokum var svo
perlufesti smellt um hálsinn á
honum og vifta látin blása hárið
frá andlitinu. Ljósmyndarinn
byrjaði að taka myndir og þegar
árangurinn varð ljós, hryllti flest
við. Edgar leit út eins og
versta eftirprentun af David
Bowie eða einhverjum öfugugga,
en i raun hefur hann aldrei reynt'
neitt til þess að gera útlit sitt
þannig, að það gefi slikt i skyn.
Þetta var aðeins tilraun og ástæð-
an fyrir þvi að einmitt þessi mynd
var notuð á umslagið er sú, aö
sögn Edgar Winter, aö, „myndin
er satýra. Hún gefur til kynna
einmitt það, sem er að gerast i
poppheiminum nú og þess vegna
var hún notuð, jafnvel þó ég þekki
varla sjálfan mig á henni”.
„VIÐ ERUM MJÖG
ÓVENJULEG ÞJÓГ
Framhald af bls. 29.
álítur áætlun Allons heimskulega,
einkum af þeim sökum, að ef hún
yrði framkvæmd, myndi hún
valda miklum skakkaföllum i
israelskum landbúnaöi.
Að sömu niðurstöðu komst mál-
gagn stjórnarinnar „Jerúsalem
Post.” Þar sagði orðrétt:
„Hernumdu svæðin eru fyrir
löngu orðin undirstaða landbún-
aðarins. Skýrslur staðfesta, að
hagðvöxtur Israels stendur i
beinu sambandi viö landbúnaðar-
afurðir framleiddar þar.”
Gróðinn á þessum afurðum er
vitanlega bein afleiðing ódýrs
vinnuafls Arabanna. Næstum
annar hver vinnufær maður á
hernumdu svæðunum fer yfir hin
raunverulegu landamæri til þess
að taka við launum sinum úr vasa
ísraelsmanna. Daglaun Araba
eru að meðaltali 30% lægri en
Gyðings fyrir sömu vinnu. Svæðin
sem hernumin voru 1967, eru þeg-
ar orðin eitt mikilvægasta
iðnaðarsvæði Israelsmanna og
hafa aukið útflutninginn mikið.
Þessir fólksflutningar hafa
valdið stjórnmálalegum vanda-
málum. Þau hafa aukiö fylgi Ezer
Weizmanns i Israel stórlega. Rök
hans fyrir tilveru Israels eru afar
einföld: „Fyrir 2000 árum bjuggu
Gyðingar i Palestinu. Við eigum
landið. Arabarnir, sem hér
bjuggu, eru lika eins konar eign
okkar.”
Ezer Weizmann fyrrverandi
hershöfðingi er bróðursonur
Chaim Weizmann, fyrsta forseta
ísrael. Hann er einn þeirra
manna, sem skapaö jafa
Israelsriki. Hann efldi flugflotann
svo mjög fyrirstyrjöldina 1967, að
sigur vannst á örfáum dögum. Og
persónuleiki hans hafði mikil
áhrif á israelsku hermennina.
Weizmann segir: „Strið er ekki
beint hreinlegt, en enn óhrein-
legra er þó að tapa striði.”
Bandarikjamenn hafa gefið hon-
um gott fordæmi um hvernig
leysa megi vandamálin i Austur-
löndum nær með hervaldi.
Weizmann telur sem sé, að
Israelsmenn geti ýmislegt lært af
loftárásum Bandarikjamanna á
Hanoi. „Við þurfum að ráða yfir
öllum flugleiðum yfir Egypta-
landi og Sýrlandi. Þegar þvi er
náð, gefum við þeim engan frið,
heldur gerum Kairó og Damask-
us að Öðru Hanoi. Einu sinni,
tvisvar, hvað eftir annað.”
Þegar Weizmann segir þetta,
hljómar það ekki nærri eins
ruddalega og manni virðist það
vera, þegar maður les það. Hann
gengur út frá sögu Israelsþjóðar-
innar við útskýringar á afstöðu
sinni. Hvergi gætir neins ofstækis
né’ viðkvæmni i málflutningi
hans. Hann talar um að slátrá
Aröbum eins og ekkert sé
sjálfsagðara. Aróðursfræðingar
fasista velta sér gjarnan upp úr
þvi, hvað Gyðingum hefur tekizt
að gera i Palestinu. „Undrið”
skýrir Weizmann á sama hátt og
flestir landar hans: „Ef við
Gyöingar værum venjuleg þjóð,
hefðu engar risaflugvélar hjálpað
okkur. En við Gyðingar erum nú
einu sinni mjög óvenjuleg þjóð.”
1 slikum rökum er einnig fólgin
vonin og biðin eftir sterkum
foringja. „Rikisstjórn Goldu Meir
er ekki nógu hörð af sér. Við
þurfum á sterkum og kjörkuðum
mönnum að halda, þvi að strið við
Araba er barnaleikur hjá þeim
vandamálum, sem við er að etja
innanlands.”
Þessi vandamál verða fleiri og
stærri með hverjum mánuðinum
sem liður. Það eru ógnanir
nágrannarikjanna, sem myndað
hafa eitthvað i likingu við þjóö úr
innflytjendum frá Marokkó,
Póllandi, Indlandi, Þýzkalandi og
viðar. Ógnanir Araba hafa til
þessa bægt frá allri gagnrýni
Israelsmanna á eigið samfélag.
Eftir sigurinn i sex daga striö-
inu hafa vandamálin komið fram
i dagsljósið. Grlskkaþólikkar i
Jerúsalem mála hakakrossa,
hamar og sigð og Daviðsstjörn-
una hvert við hliðina á öðru á
húsveggi. Bókstafstrúarmenn
biða komu Messiasar og hata
sionismann eins mikið og
fasismann og kommúnismann.
Trúleysingjarnir eru i meirihluta
og heimta aðskilnað Synagógu og
rikis.Þaðerathyglisvert, að enn
er langur vegur að gyöinglegu
riki i Israel. Þegar menn gerðu
sér þetta ljóst, hófust miklar
mótmælaaðgerðir i landinu.
Skipulagðir hópar, sem kölluöu
28. TBL. VIKAN 37