Vikan - 10.01.1980, Blaðsíða 47

Hún myndi auðvitað sakna Ruthar og
^ichaels iitla frænda síns. En fljótlega
irði hann sendur í skóla til Englands og
^ ntyndu þau hittast.
Hvað ástarsorginni viðvék myndi hún
^ hjá. Hún hafði ekki þekkt Noel
'vendrick það lengi. Ástarsorgin hlaut
að hverfa?
*',ETTA kvöld skullu á þrumur og
e'dingar og skýin, sem hlaðist höfðu upp
1 aústri, sýndu að nú var komið að regn-
llrnanum. Hitinn var kæfandi og laufin
únðust ekki. Runnarnir og trén t
®arðinum höfðu fengið á sig óraunveru-
*egan koparlit.
har sem heimilishjálpin hennar átti frí
^að sem eftir var dagsins fékk Claire sér
'Á'f kalt kjöt og salat úr ísskápnum og
^ar bakkann út á veröndina. Loftið var
]afn þungt þar en þar eð hún ekki var
lnn'lokuð af veggjum gat hún að
^'nnsta kosti imyndað sér að loftið væri
r'skara úti.
Klukkan var orðin margt og hún var
að hugsa um að fara i rúmið. Allt í einu
r>ngdi síminn.
Hún hafði verið að skrifa niður á blað,
iem hún hafði á hnénu, og reikna út
var hún stæði fjárhagslega eftir að hún
e'ði selt húsið og húsgögnin. Hún fann
tófnvel að hún hlakkaði til að taka þetta
n*sta skref sitt i lifinu.
Henni brá svo, þegar hringingin rauf
kvöldkyrrðina. að hún missti blýantinn
og svart strik kom á blaðið, sem hún
hafði verið að reikna á, um leið og hún
stökk upp.
Claire leit á klukkuna um leiö og hun
gekk að ganginum. Klukkan var
næstum þvi tíu. Hún hafði vaknað
klukkan sex um morguninn til að hleypa
Rebeccu inn og dagurinn hafði verið
fremur erfiður.
Hún ætlaði að verða stuttorð við
þann sem var að hringja núna, sennilega
var það Ruth systir hennar, og siðan
ætlaði hún beint í rúmið. Hún varð nú
fyrst vör við hve óskaplega þreytt hún
var.
En um leið og hún tók símann upp
fann hún allt í einu á sér að þetta væri
ekki Ruth og að hún myndi ekki fara
eins snentma I rúmið og hún hafði ætlað
sér.
„Claire?" Þetta var Tim Reilly.
„Claire, hefurðu séð Bruce?”
„Áttu við nú í kvöld? Ég sá hann I
dag.”
„Hittirðu hann i versluninni?”
„Já. Hvaðerað?”
„Ég veit það ekki.” Rödd hans varð
allt I einu varfærnisleg. „Heyrðu,
geturðu komið hingað í upptökusalinn?
Ég kemst ekkert frá — ég er með þátt
eftirfimmmínútur.”
„En, hvað er það? Geturðu ekki sagt
mér það?”
„Komdu bara hingað, þá ertu góð. Ég
verð inni í upptökusal D, geturðu hitt
mig þar?”
Hún samþykkti það og lagði siðan á.
Síðan gekk hún hægt i áttina að svefn-
herbergisdyrunum.
Tim Reilly hélt auðvitað ennþá að
hún hefði eitthvað saman við Bruce að
sælda, og það var ekkert að óttast þó að
hann hefði beðið hana um að koma. Það
hlaut að vera vegna viðtalsins við Bruce
og hr. Halliday.
Hún skipti um skó, hlustaði á
þrumurnar fyrir utan og ákvað síðan að
fara með regnkápuna með sér.
Fyrstu regndroparnir voru einmitt að
falla á þakið þegar hún var að hnýta á
sig slæðuna á leiðinni I gegnum
eldhúsið. Þó að það tæki ekki nema
nokkrar sekúndur að komast að bílnum
var hún rennandi blaut um hárið og
axlirnar þegar hún náði þangað.
Claire flýtti sér að setja lykilinn I
kveikjuna og setti siðan háu Ijósin á.
Hún hoppaði upp i sætinu þegar hún sá
að ljósin lýstu upp útlinur karlmanns.
„F YRIRGEFÐU,” sagði eina
röddin i heiminum sem hún myndi alltaf
þekkja alls staðar. „Ég var að horfa á
eldingarnar fyrir ofan námuopin. Svo
kom rigningin. Hræddi ég þig?”
„Já, reyndar gerðirðu það, Noel."
Hún hafði ekki ætlað sér að vera svona
þurrleg en kannski var það best.
„Verðurðu að fara út i þetta veður?”
„Já. Og ég er að flýta mér alveg
óskaplega mikið.”
Noel rak höfuðið inn um gluggann
sem var enn opinn. „Mundu að loka
þessu,” sagði hann, „áður en þú ferð af
stað, annars verður sætið allt blautt. —
Heyrðu annars, Claire, er eitthvað að?”
„Já. Æ, annars ég veit það ekki. Tim
Reilly hringdi i mig nú áðan frá upp-
tökusalnum. Hann virtist álíta að
eitthvað hefði komið fyrir Bruce sem ég
ætti að vita.”
,,Ó, Bruce.” Án þess að segja meira,
opnaði Noel dyrnar, og fyrr en varði var
hann sestur við hlið hennar og
byrjaður að loka glugganum. „Má ég
koma með?” spurði hann. „Það hlýtur
að vera stórfengleg sjón að sjá elding-
arnar frá hæðinni. Og svo geturðu sagl
mér frá þessu um leið og við ökum.”
„Það er ekkert að segja,” svaraði
Claire. Henni var þvert um geðað ræða
það sem hafði farið á milli hennar og
Bruces fyrr um daginn. Það var óhugs-
andi að segja Noel frá því sem Bruce
hafði gert, án þess að segja honum frá
að öllu væri lokið þeirra á milli.
„Ég veit ekkert fyrr en Tim segir mér
hvað það er,” sagði hún og sagði honum
síðan frá útvarpsþættinum sem hafði
verið ákveðinn. Framh. i næsiu bladi.
°8 rólega meðan þú berð fram
^PUrriingu þína í huganum. Taktu
Vrstu fjögur spilin ofan af og
e8gðu þau til hliðar. Hin fjögur
eru lögð upp í loft.
^essi spil veita þér svarið við
j’Purningu þinni. T.d.: Mun
Jónaband mitt (ástarævintýri)
Sunga betur?
Komi upp tíguldrottnin
aufatía, hjartatía, laufaás
Svarið þetta: Kona sem býr
PPkilli fjarlægð mun hafa mj<
ö«tandi áhrif á ástalíf þitt.
Séu síðustu fjögur spil
Jartatía, laufaás, spaðat:
'Sulás er svarið: Ástalíf þitt f
utnandi eftir að þú lærir i
lnna bug á vandamáli
arnbandi við peninga.
Með æfingu geturðu lae
j t>róa með þér hið djú
nsæi og spádómsgáfu sem b
okkur öllum, segir Tayk
. Pilin afhjúpa það sem b
nra með þér — hvort sem 1
u reynir þetta
ulvöru.
gamni
a.tbl. Vlkan 47