Vikan - 10.01.1980, Blaðsíða 3

Utgáfustarfsemi
^Hlriður Halidórsdóttir farðar þœr Ásthildi Sumariiðadóttur og Bjarnheioi
nuömundsdóttur....
... anda sýnir spegillinn þeim gjörbreyttar konur.
í kjallara gamals húss við
Bröttugötu fer fram útgáfustarf-
^mi sem heldur litið hefur látið
á sér bera i kapphlaupi bóka-
útgefenda um hylli viðskipta-
vinarins á helstu verslunarhátíð
^rsins. Ekki er það þó af því að
hún sé nokkru ómerkari, síður
en svo. Þetta er bókaútgáfan
Bjallan sem sérhæfir sig i útgáfu
fræðibóka fyrir börn og
unglinga. Að fyrirtækinu standa
fjórar framtakssamar konur,
h*r Herdis Sveinsdóttir, Ragn-
hildur Helgadóttir, Kristín
hnnsteinsdóttir og Friða
Haraldsdóttir. Herdís er
hennari, en hinar þrjár starfa
aUar við skólabókasöfn.
— Við lögðum út i þennan
rekstur árið 1973 og ástæðan
Var sú að okkur fannst hér áber-
andi skortur á hentugum fræði-
hókum handa bömum og
Unglingum, sögðu þær stöllur er
hlaðamaður Vikunnar innti þær
eftir útgáfustarfseminni.
. — Við höfum svo sent bóka-
Jista okkar til allra skóla á
hndinu en því miður hafa
viðbrögð verið miklu daufari en
við bjuggumst við. Samt eru
uestar okkar bækur hugsaðar
sem ný vinnubrögð í heimilda-
J'jnnu. Að visu hefur krossgátu-
h^kin hennar Vilborgar
hagbjartsdóttur selst mjög vel
en Önnur bók, sem við bundum
smti Itarofnl I tanctafrwöl- og
samfótagrfraBÓIkennshi í grunn-
skólum.
Herdta, Regnhkdur, Kristín ofl Friöa.
1 baksýn nta sjá bókaftokk Bjöllunn-
ar um önnur lönd, sem er huflsaöur
|rj yiiisj 'X&’; ■■ i

ER ÞORSKURINN
ÖLLUM ÓVIÐKOMANDI?
miklar vonir við og er raunar
algjör nýjung sem fyrsta fræði-
bókin um íslenskt atvinnulíf
ætluð börnum, Þorskurinn,
hefur varla hreyfst. Hún er
skrifuð af Hjálmari Vilhjálms-
syni fiskifræðingi og Kolbrúnu
Sigurðardóttur kennara. Hún
fjallar m.a. um líffræði
þorsksins, veiðar, vinnslu, land-
helgisdeilur og fiskvernd og er
mjög aðgengileg. Okkur finnst
þetta furðulegt áhugaleysi fyrir
þessari undirstöðu íslensks efna-
hagslífs. T.d. má geta þess að í
Vestmannaeyjum, einum helsta
fiskveiðibæ landsins, hefur ekki
selst eitt einasta eintak. Við
ætluðum að halda áfram með
hliðstæðar bækur um land-
búnað og iðnað, en þessar
dræmu viðtökur hafa vissulega
dregið mjög úr okkur kjarkinn.
— En við erum þrátt fyrir allt
ekkert að hugsa um að gefast
upp. Kannski er eðlilegt að
töluverðan tíma þurfi til að
koma nýjungum að í skóla-
kerfinu og við höfum því nær
ekkert auglýst. Og til marks um
bjartsýni okkar er eitt helsta
áhyggjuefni okkar núna hversu
erfitt er að fá hæft fólk til að
skrifa efni fyrir börn. Enda
kannski ekki svo feitan gölt að
flá hvað kaupgreiðslur snertir
frekar en hjá öðrum
rithöfundum. JÞ
X. tbl. Vlkan 3