Vikan


Vikan - 10.01.1980, Blaðsíða 50

Vikan - 10.01.1980, Blaðsíða 50
Undarleg atvik — Ævar R. Kvaran - Dularfulli skugginn í lífi Edwards Kennedys GAR þetta er skrifað er talað í heiminum meira um einn mann en alla aðra. Hann er aðalumræðuefnið í öllum löndum. Það er Edward Kennedy, bandariski öldungadeildarþingmaður- inn, bróðir hinna frægu bræðra Johns og Roberts Kennedys, sem báðir féllu fyrir morðingja hendi. Annar var forseti hins mikla stórveldis, Bandaríkjanna, en hinn dómsmálaráðherra. Ástæðan til þess að yngri bróðir þeirra, Edward Kennedy, er nú á hvers manns vörum er sú að það er engu líkara en flestir Bandaríkjamenn beinlinis ætlist til þess af honum að hann feti í fótspor Johns bróður síns og bjóði sig fram sem forsetaefni Bandaríkj- anna í komandi kosningum. Hann nýtur I ríkum mæli vinsælda hinna látnu bræðra sinna og þeirrar frægðar sem Kennedy-ættin nýtur þarna vestan hafs. Að vísu mun Rose, móðir Edwards. hafa tekið af honum það loforð að gefa aldrei kost á sér sem forsetaefni, sökum hinna hörmulegu morða bræðra hans. En nú mun Kennedy hafa upplýst að hann hafi fullt samþykki ættar sinnar til slíkrar ákvörðunar, ef hann kjósi það. Þegar þetta er skrifað hefur hann lýst ótvírætt vilja sinum I þessum efnum og það er ekkert leyndarmál að stuðnings- menn hans hafa unnið í heilt ár af fullum krafti að því að undirbúa framboð hans og kosningu. En með þvi yrði hann að bjóða flokksfélaga sínum, núverandi forseta, Jimmy Carter byrginn. Edward Kennedy nýtur virðingar sem öldungadeildarmaður í bandariska þing- inu og hafa þar verið falin mikilvæg störf. En yfir fortið hans hvílir þó einn skuggi sem sumir töldu að myndi ríða honum að fullu sem stjórnmálamanni á sinum tima, þótt reynslan hafi nú ieitt annað i Ijós. Engu að siður hvílir enn dularfullur skuggi yfir vissu atviki i fortið þessa greinda manns og telja margir að sann- leikurinn i því máli sé enn ekki kominn í Ijós, því framkoma Edwards eftir þennan atburð var vægast sagt tortryggileg. Ekki er ólíklegt að ættsmærri maður hefði ekki verið látinn sleppa jafnvel út úr þvi máli og Edward Kennedy. Ég mun nú I stuttu máli rifja upp nokkur atriði í þessu fræga máli sem vakti gífurlega athygli. ekki einungis um öll Bandarikin heldur víða um heim. Kona var nefnd Mary Jo Kopechne. Hún hafði þegar orðið hugfangin af stjórnmálum sem skólatelpa í New Jersey. Og eftir að hún fékk atvinnu í höfuðborginni, Washington, gekk hún í hóp ungra kvenna, sem voru aðdáendur Roberts Kennedys, og vann fyrir þann stjórnmálamann af miklum krafti. Unnu stúlkurnar meðal annars að þvi að safna stjórnmálalegum upplýsingum fyrir forsetaefnið. Þann 18. júlí 1969 var hún, ásamt fimm öðrum stúlkum úr þessum hópi, boðin til skemmtihátíðar hjá Edward Kennedy. sem með hópi ýmissa vina sinna hafði komið sér fyrir i kofa á Chappaquiddickeyju. Hvað þar gerðist varð síðar efni alls konar orðróms og umtals alla tíð síðan. Það eina sem talið hefur verið víst var að um miðnætti hafi Mary Jo verið I aftursætinu I svarta Oldsmobilebílnum öldungadeildarmannsins þegar hann steyptist af mjórri trébrú sem var á leiðinni að afskekktri strönd á megin- landinu, þar sem bæði höfðu herbergi í hóteli nokkru. Edward Kennedy skýrði síðar svo frá að hann hefði beygt út á brúna af misgáningi á leið sinni að ferjustaðnum til meginlandsins. En illrætnar tungur í Washington báru það út að Mary Jo hefði verið ófrísk og að lát hennar hefði ekki verið nein tilviljun og að foreldrum hennar hefði verið mútað til þess að þegja. Krufning á líki hennar fór ekki fram. rannsóknarrétturinn komst ekki að neinni niðurstöðu og rannsókn á vegum kviðdóms endaði eftir aðeins þriggja klukkustunda vitnisburð. Sá orðrómur barst út að ástæðan til þess hve stutt þessi rannsókn stóð hafi átt rætur sinar að rekja til þrýstings af hálfu Kennedy- ættarinnar. Og þetta varð blaðaefni út um allan heim. Eins og margir muna dróst það talsvert á langinn hjá Edward Kennedy að tilkynna þetta slys og dró það ekki úr tortryggni fólks á þessum undarlegu atvikum. Sjálfur hefur Edward Kennedy alltaf viðurkennt að honum hafi aldrei tekist að gera skynsamlega grein fyrir athöfnum sínum nóttina sem Mary Jo drukknaði í bíl hans. I yfirlýsingu um þetta mál, sem var sjónvarpað, komst hann svo að orði: „Það finnst ekki vottur af sannleika i þeim grunsemdum sem bornar hafa verið út um ósiðlegt framferði og beint hefur verið gegn hegðun okkar þetta kvöld. Ég veit að ýmsar vangaveltur hafa komist á kreik um ástand mitt, þegar ég yfirgaf veisluna til þess að aka til ferjunnar. Ég leyfi mér þó að fullyrða aðég hafi ekki verið undir áhrifum víns. Á óupplýstum vegi fór billinn út af þröngri brú án handriða. Honum hvolfdi og hann fylltist þegar af vatni. Ég hófst þegar í stað handa um það að gera tilraunir til þess að bjarga Mary Jo og stakk mér í harðan strauminn. en það jók einungis ótta minn og dró úr mér mátt. Hegðun mín næstu klukkustundirnar er mér með öllu óskiljanleg. Ég lít svo á að sú staðreynd, að ég tilkynnti ekki lögreglunni um þetta þegar í stað. sé óverjandi. Þegar ég hafði legið i óákveðinn tíma úrvinda i grasinu gekk ég aftur til kofans, þar sem samkvæmið var haldið, og óskaði eftir hjálp tveggja vina — frænda mins Josephs Gargans og Pauls Markhams. Þrátt fyrir sífelldar tilraunir þeirra til þess að finna ungfrú Kopechne reyndist það einnig árangurslaust. Ég var á valdi óskaplega sterkra tilfinninga: hryggðar, ótta, efa, þreytu, skelfingar, ráðleysis og losts. Ég gaf þeim Gargan og Markham fyrirmæli um að valda vinum Mary Jo ekki óita þessa nótt og lét þá koma með mér að ferjustaðnum. Það var búið að loka ferjuflutningum fyrir nóttina og þá varpaði ég mér í ein- hverju æði til sunds, synti yfir um og var í annað sinn næstum drukknaður. Síðan hélt ég heim til hótels míns og féll saman á rúmið í herberginu mínu. Það er ekki hægt að lýsa með orðum þeirri hræðilegu kvöl og þvi hugarangn sem mér býr í brjósti sökum þessa sorg- lega atburðar.” Þetta gerðist fyrir tíu árum. En nu víkur sögunni til nútímans. Breska dag- blaðið NEWS OF THE WORLD gekkst fyrir því að fjórum helstu miðlum Englands var boðið á sambandsfund t þeim tilgangi að ná sambandi við hina látnu stúlku, Mary Jo, til þess að fá rétt svör við því hvað hefði i raun og veru gerst þessa örlagaríku nótt, sem varpaði bletti á mannorð Edwards Kennedys. Svörin, sem fram komu á þessum sambandsfundi með New Jersey-máf hreimi Mary Jo, voru þessi: 1. Kennedy var ekki elskhugi stúlk- unnar. 2. Kennedy vissi ekki að hin 28 ára Mary Jo var i aftursætinu í bílnum hans, þegar hann steyptist niður í átta feta djúpt vatnið eftir samkvæmið á Chappaquiddick-eyju í Massachussetts i Bandarikjunum. 3. Kennedy var að halda hlifiskildi yfir annarri konu þegar hann siðar hélt því fram að þau Mary Jo hefðu yfirgefið samkvæmið saman. Meðal annars sem fram kom á þessum athyglisverða sambandsfundi var alvarleg aðvörun til hins 47 ára gamla öldungadeildarmanns. sem j nefndur hefur verið sem líklegt forseta- efni við næstu forsetakosningaf Bandarikjanna: „Ég sé hættur steðja að honum. Ég sé dauða, skyndilegan dauða. Sömu menn og drápu bróður hans myndu einnig óska honum dauða, ef hann sæktist eftir forsetaembætti Bandarikjanna." Sú persóna, sem stjórnaði þessum sambandsfundi, var hin 45 ára gamla Micki Dahne. En furðulega nákvæmit spádómar hennar og óskiljanlegaf samræður við frægar látnar persónut hafa gert þennan miðil frægan um öll ; Bandaríkin. Ásamt henni við borðið var dóttir hennar Jill, sextán ára gömul, en hún hefur verið talin sá unglingur 1 '• Bandarikjunum sem furðulegasta sálræna hæfileika hefur sýnt. Þá má og nefna Edyne Decker. sent er miðill, sem oft hefur komið fram í útvarpsþáttum frú Dahnes. Og að lokum skal telja viðstadda hina skyggnu Ethel Taylor frá Lettlandi. Fyrir framan hverja þeirra var skál með hreinu vatni, sem átti að styrkja 50 Vikan Z. tbl.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.