Menntamál - 01.06.1940, Qupperneq 51

MENNTAMÁL
49
diktsson, og Mr. Little mun vera sömu skoðunar. En ís-
land á sannreynda vini þar sem þau hjónin eru, hvar sem
leið þeirra liggur.
Birgir. Thorlacius.
ÁRNl M. RÖGNVALDSSON:
Til athugunar
Á síðustu áratugum hafa orðið miklar og stórstígar
framfarir á sviði barnafræðslunnar í landinu. Nýjar
kröfur til barna og kennara hafa vaxið að mun. Fræðsla
barna hefir orðið fjölþættari og fullkomnari og menntun
kennara stórum aukizt. Skólar hafa verið reistir og kennslu-
fyrirkomulag breytzt. Nýjar og fullkomnari aðferðir eru
reyndar, til að ná sem beztum árangri. Samt sem áður
veröum við barnakennarar að lifa við þá dapurlegu reynslu,
að starf okkar nær ekki þvi takmarki, sem við óskum eftir
og viljum ná, bæði hvað fræðslu snertir og uppeldisleg
áhrif. Orsakirnar, sem til þess liggja, eru margar og oft
erfitt að komast í veg fyrir þau vandkvæði, sem af þeim
leiða. Ástæðan mun þó oft vera sú, að undirbúningsfræðsla
barna fyrir 10 ára aldur er ófullnægjandi og uppeldið mis-
heppnað. Á þessu sviði eru misstigin spor of almenn til
þess að kennarastéttin geti látið sig þau litlu skipta. Vand-
ræðin, sem af þeim hljótast, koma oft hart niður á kenn-
urunum, þó börnunum sjálfum sé það verst.
Á ári hverju kemur fjöldi barna hálflæs eða stautandi
í skólann um 10 ára aldur. Þó er lesturinn undirstöðuatriði
flestra annarra námsgreina og þvi ekki að búast við mikl-
4