Menntamál - 01.10.1953, Side 18

84
MENNTAMÁL
búa dagsstarfann en 3.30—4.00 til þess að ganga frá
kennslustofu og til íundarhalda. Á þessu tímabili eiga þeir
þó eina frístund. Öll börn neyta hádegisverðar í skólun-
um í matsal skólans. Ef börn eru yngri en 13 ára í skólan-
um, verður kennarinn að sitja við borð með nemendum
sínum og borða með þeim og bera ábyrgð á framferði
þeirra. Þess má geta, að matur er framreiddur í öllum
skólum og seldur nemendum og kennurum við kostnaðar-
verði efnisins. Sveitarfélag og sambandríki greiða mat-
reiðslufólki laun. Sambandsstjórnin kaupir oft feikn af
landbúnaðarvörum, til þess að halda verði þeirra uppi,
það er eins konar hjálp við landbúnaðinn. Vörubirgðir
þessar fá skólar og her fyrir mjög lágt verð. Bæði kennar-
ar og nemendur sækja matarskammt sinn að framreiðslu-
borði og skila matarílátum við uppþvottavél. I mörgum
skólum vinna nemendur við matreiðslu. Það er ein náms-
greinin.
Frímínútur eru venjulega aðeins 3—5 mín., eða eins og
það tekur nemendur að skipta um kennslustofu. Hver
námsgrein er bundin við ákveðna stofu, og þar liggja
frammi tímarit og handbækur hlutaðeigandi greinar. Á
þennan hátt verða oftast ákveðnir menn ábyrgir fyrir
hverri kennslustofu, og kennaranum er þá umhugað um,
að nemendur hagi sér prúðmannlega og gangi vel um í
hans stofu. Agi og regla virtist vera í mjög góðu lagi en
víða með allt öðrum blæ en hér gerist eða á Norðurlöndun-
um. í Bandaríkjunum virtist lögð mikil áherzla á að láta
börnin skilja það, að agi og regla er nauðsynleg þeirra
vegna, ekki skólans eða kennarans. Það er með öðrum
orðum keppt að því að gera börnin félagslega þroskuð
þegar á unga aldri. Oft sá ég 10—12 ára krakka stöðva
umferð á götum og þjóðvegum með sérstökum fána,
á meðan skólasystkini þeirra fóru yfir veginn. Og hve oft
hef ég ekki undrazt reglu þá og alvöru, sem ríkt hefur á
nemendafundum, sem ég hef setið. í stórum gömlum skóla