Menntamál - 01.12.1957, Blaðsíða 72

262
MENNTAMÁL
máltíð fyrir börnin daglega, og víða fá yngstu börnin
einnig litlaskatt um tíu-leytið, mjólk, ávexti, brauð.
Framreiðsla matar gengur mjög umbrotalítið og greitt.
Bekkur kemur í matsal á vissri mínútu. Börnin taka
bakka og velja sér það, sem hentar. Kennari lítur eftir
og matast stundum með þeim, eða hann snæðir í borð-
stofu kennara, eftir að börnin eru komin út á leiksvæði
undir eftirliti annars kennara. Það tíðkast nokkuð, að hús-
gögn í matstofu eru „sjálfhreyfanleg", þannig að stutt er
á hnapp, þá opnast veggir og borð og bekkir renna fram
á gólf. Eftir not er stutt á hnappinn. Þá tæmist stofan
og veggir lokast á ný. Góð tækni er við hreinsun gólfsins,
og þar með er stofan tilbúin til annarra nota.
Oft fer kennslukonan með börnin í smáferðalög til að
athuga markverða hluti. Þá er ætíð með í ferðinni fulltrúi
frá foreldrum til aðstoðar og eftirlits. Er það oftast móðir
einhvers barns í bekknum og er þá nefnd The Class Moth-
er. Félagasamtök kennara og foreldra — P.T.A. — velja
hana. Gott samstarf er á milli hennar og kennara. Enda
hefur kennari oft lagt drög að vali hennar.
Kennslukonan hefur vakandi auga með, hvenær þau
börn, sem í fyrstu voru talin vanbúin, verði hæf í lestrar-
nám. Kennari, sem vinnur að þessu ár eftir ár ævilangt,
fær glöggt auga fyrir því. Samt reisir hann dóma sína
á prófum. Þó geta komið fyrir vafamál og álita. Að loknu
skólaári kveður kennari börnin og færir þau í hendur
nýrri kennslukonu í öðrum bekk. Sú fær aðgang að öllum
gögnum og skýrslum, er safnazt hafa í fyrsta bekk, en hin
fær ný börn með nýju skólaári.
UMBROT í LESTRARNÁMI.
Fyrir um það bil 25 árum urðu miklar umræður um
lestrarnám í Bandaríkjunum. Tilefnið mun hafa verið, að
ekki þótti kennsluárangur góður. Þá var talið, að einu