Menntamál - 01.12.1957, Blaðsíða 84

274
MENNTAMÁL
er liprir voru í leikfimi, voru tossar eða ónæmir í öðrum
námsgreinum. Það gat hann ekki skilið ..
Ýmsar skrýtlur eru til um Steenberg úr sögu Mennta-
skólans. Það hafði verið stöðugt orðtæki hans, er einhver
afsakaði sig og sagði til dæmis: „Ég hugsaði, að ég ætti
að gera það svona.“ — „Du skal ikke hugse.“ — Náms-
sveinn hét Pálmi. Var sá sláni mikill, stirður og lotinn,
svo að hann náði eigi hermannlegri réttstöðu né við-
bragðsflýti nægjanlegum, er snúa skyldi á hæl og tá. Fór
svo, að Pálmi gafst upp og fékk leyfi frá leikfimi. Þá átti
Steenberg að hafa sagt: „Nu gár det godt siden Pjalmi
gik.“
Steenberg hafði þann sið að efna til sýningar á vorin,
áður en upplestrarfrí hófust. Kölluðu skólapiltar sýning-
ar þessar „Den store Dag“ — og frá þessum sýningum
stafar skólabragur, sem lengi var kunnur í Menntaskól-
anum og þar sunginn, en höfundur hans var Ki'istján
Jónsson, Fjallaskáld. Þar segir svo:
„I morgen er den store Dag
da vi med Stöj og Vábenbrag
skal ud at eksersere,
da vil vi löbe, springe, gá
og med en jættestyrke slá
til gamle Steenbergs Ære.“
Af leikfimishúsi því, þar sem Steenberg lét skólapiltana
„eksersere“, er til lýsing eins skólapilts: „Hús þetta var
fremur óálitlegt hið ytra, en versnaði til muna, þegar inn
var komið. Það var óþiljað og margir bitar í rjáfri, voru
því krókar, kimar og syllur nægar til þess að varðveita
ryk og rusl, sem þangað barst inn bæði af völdum manna
og svo storma, sem léku um húsið. Ekki varð vart við,
að mikið væri á sig lagt til þess að ræsta húsið. Það mun
hafa verið látið búa að sínu sem lengst, enda erfitt starf