Menntamál - 01.12.1957, Blaðsíða 80

270
MENNTAMÁL
takmarkað, sem skilað getur jafnlágri fylgni á síðari
próf um ?
Því er ekki að leyna, að forsagnargildi þess er takmark-
að, og það er jafnframt skylt að minna á, að engin ná-
kvæm vitneskja er um forsagnargildi annarra þekkingar-
prófa, sem þreytt eru í skólunum.
Þar sem nú er samt sannað, að landsprófinu eru slík
takmörk sett, er þá ekki full ástæða til að hverfa frá því
eða breyta því?
Þessu er ekki auðsvarað. Þó verður að léggja mikla
áherzlu á, að athugun okkar afsannar ekki á neinn hátt,
að landsprófið hafi skorið rétt úr um það, hverjir
eru öðrum hæfari til að stunda menntaskólanám, og ég
tel ekki, að svo komnu máli, neina ástæðu til að efa það.
Hins vegar er rannsókn okkar algerlega „kvantitatív“, við
höfum ekki rannsakað gerð sjálfs prófsins á neinn hátt,
hvorki aðferðir né efni, við höfum heldur ekki gert okkur
grein fyrir þeim ungmennum, sem hættu námi að lands-
prófi loknu, né heldur hinum, sem þreyttu það ekki, og
við höfum aðeins athugað að mjög takmöi'kuðu leyti aðal-
einkunnir nokkurs hluta þess takmarkaða hóps lands-
prófsnemenda, sem stundað hefur nám við Menntaskólann
í Reykjavík. Einkum ber að taka fylgnitölu við stúdents-
próf varlega, þar sem aðeins er um þennan eina útreikn-
ing að ræða.
Ef ég man rétt, þá byrjaðir þú athugun þína á 10 ára
afmæli landsprófsins, var ekki ætlunin að gera prófið upp,
ef svo mætti að orði kveða?
Það er ef til vill fullmikið sagt, en hitt skal játað, að
ég hefði kosið að kynna mér fylgni einkunnanna með svip-
uðum hætti í menntaskólunum öllum og kennaraskólanum,
en þetta er miklu meira verk en ég kemst yfir að óbreytt-
um aðstæðum, en mér þykir kennarar og fræðslumála-
stjórn tómlátari en skyldi um að kanna með hlutlægum
hætti gildi ýmissa prófa, sem tíðkuð eru í skólum okkar.