Æskan - 01.02.1969, Síða 5

Hvutti.
Einu sinni voru lítill livolp-
ur og stór köttur á sama heim-
ili. Hvolpurinn var fullur af
leilc og fjöri og lét kisu aldrei
í friði. Kisa var aflur á móti
stolt og upp með sér og þóttist
vera upp úr því vaxin að leika
við óvita hvolp. En hún var
ekki grimm, og þess vegna
meiddi hún hvolpinn aldrei,
en það var auðséð á henni,
að henni þótti sér misboðið
með ólátunum i hvutta.
Einu sinni lá kisa á kettling-
um, en þeir veiktust allir og
dóu. Þeir voru teknir og grafn-
ir úti í kálgarði. Kisa var alveg
örvita af sorg, liún neytti
hvorki svefns né matar.
Hvutti skildi ekkert i þessu.
Hann hljóp um allt eftir kisu,
hvert sem liún fór. Nú stríddi
hann lienni ekkert. Það var
eins og hann vissi, að henni
liði illa og væri að reyna að
skilja, hvernig á því stæði.
Loksins var eins og hann
skildi það. Hann hljóp út i
kálgarðinn, þar sem kettling-
arnir höfðu verið grafnir, rót-
aði upp moldinni ofan af þeim
og har þá einn eftir annan inn
til kisu og lagði þá hjá henni.
Svo stóð liann hjá kcttinum
og horfði spyrjandi á hana
eins og hann vildi segja: „Er
það af því að kettlingarnir
þínir dóu, að þér líður svona
illa?“
Kisa sá nú, að kettlingarnir
voru raunverulega dauðir, og
hún skildi það auðsjáanlega,
að hvutti kcnndi í brjósti um
hana.
Hún liætti að láta á því bera,
að lmn sæi eftir kettlingunum,
en varð samstundis svo mikill
vinur hvolpsins, að lmn mátti
ekki af honum sjá eftir þetta.
Upp frá ]>essu skildu þau
aldrei, hvert sem annað fór,
fylgdi hitt alltaf. Hvutti
stríddi kisu aldrei aftur, og
liún var aldrei of stolt til þess
að leika sér við hann eftir
þetta.
» ♦ Œvintýri og sögur, frá ýmsum lönrium. ♦ i
Julis Baghy:
Bóndinn og
geitin hans.
Arabískur bóndi keypti einu sinni geit á markaði í Bagdad. Þetta
sýndist vera ágæt mjólkurgeit í góðurn holdum. Bóndi þóttist hafa
gert góð kaup. Hann lagði svo af stað lieim á leið með geitina í
taumi. Á leiðinni mætti hann öðrum bónda, er stöðvaði hann.
— Allah láti þér vaxa mjög sítt skegg! En hvað þú átt fallega geit!
Hvar keyptirðu hana?
— Auðvitað á markaðinum í Bagdad, svaraði bóndinn okkar.
— Og hvert ætlarðu að teyma hana?
— Heim.
Forvitni arabinn fór svo framhjá, en litlu síðar mætti hann öðrum
bónda, sem einnig stöðvaði hann og ávarpaði:
— Allali láti þér vaxa skegg niður á hnél En hvað þú átt fallega geit!
Hvar keyptirðu hana?
— Auðvitað á markaðinum í Bagdad, svaraði hann og svalaði fúslega
forvitni hins ókunnuga.
Og hvert ætlarðu að teyma hana?
— Heim.
Þessi arabi fór einnig framhjá, en mikil umferð var á leiðinni heim að
þorpi bóndans okkar, því segja mátti að við tuttugasta hvert skref hitti
hann araba, sem stöðvaði hann af vinsemd og áhuga fyrir geitinni: — Allah
láti þér vaxa skegg ofan á nafla eða ökla! En hvað þú átt fallega geit! Hvar
keyptirðu hana? — Hvert ætlarðu að teyma hana?
— Heim.
Bóndinn, sem nú var orðinn taugaveiklaður og æstur af þessum eilífu
spurningum, var alveg að missa þolinmæðina og svaraði: — Á markaðinum
í Bagdadl Heim! En hin langa röð áhugasamra manna var alveg endalaus.
69