Æskan - 01.02.1969, Side 52

1. „Já, en ég,“ stamar Bjössi og gerir
tilraun til að leiðrétta þennan mikla
misskilning. En karlinn hlustar ekki á
liann, en dregur hann mcð valdi að bil-
skrjóðnum. „Upp í bílinn með þig!“
öskrar karlinn. „Og af stað með ])ig á
stundinni. Eg borga engan skatt. Farðu
bara með lieila draslið!“ — 2. Áður en
inn nálgast með Bjössa við stýrið, ætl-
ar bann ekki að trúa sinum eigin aug-
um. Bjössi glottir breitt, en stanzað
getur liann eltki og kallar þvi til Þránd-
ar: „Flýttu þér að boppa upp í, því það
er liættulegt að stöðva garminn.“ — 5.
Vélin lióstar og hvæsir og Þrándur hef-
ur komið sér fyrir á framsætinu bjá
aiiiaiiaiia,iai,a"aitfiifMf"fii>iiaiianBiiaiiviitMaiiaHaiiaiifiiatiaiiaiiaiiaiiaiiaiiaiiaiiaiiaMaiiaMaiiaiieiiaiiBiitiitiiaiiaiiaiiaiiai!aiiaiiaiiiiiaiiaiiaiiaiiati
Teikningar: J. R. Nilssen. — Texti: Johannes Farestveit.
Bjössi getur áttað sig, hefur karlinn
lient honum upp í bílinn. -— Bjössi ger-
ir nú enn eina tilraun til leiðréttingar:
„En ég er ekki, ■—“ byrjar liann. „Þcg-
iðu!“ öskrar karlinn. „Nú losa ég um
liandbremsurnar og svo skaltu komast
af stað og iieilsaðu fógetanum.“ — 3.
Bjössi sér, að ekkert þýðir að mótmæla
Bjössa og horfir á liann stórum aug-
um og tekur síðan til að hlæja, svo
tárin streyma úr augum hans. „Hvar
náðirðu í þetta skrapatól og hvernig
stendur eiginlega á ]>essu?“ stynur
Þrándur upp á milli hláturgusanna.
Bjössi segir lionum nú viðskipti sín við
karlinn. „Og nú ökum við til fógetans.“
og þrífur um stýrið því billinn ei-
farinn að renna ])ótt gamall sé og nú er
brekka framundan og vélin fer i gang
með braki og brestum. „Ja, þvilik
bljóð! Það er víst engin iygi bjá karl-
hrossinu," iiugsar Bjössi, „að þetta er
enginn lúxushíll.“ — 4. Niðri á veginum
bíður Þrándur og þegar bann sér bíl-
■— G. Skyrturnar þeirra eru nú orðnar
að meslu þurrar, því það er komið sól-
skin. En það er verra með buxurnar, svo
Þrándi dettur i bug að bezt sé að fara
úr þeim og breiða þær á vélarhúsið.
Þannig lialda þeir áfram íil fógetans,
berrassaðir, en á skyrtunum.