Æskan - 01.02.1969, Síða 7

★ ★Jarðarbúum fjölgar um
180.000 á hverjum degi.
Á miðju ári 1967 var tala jarðarbúa komin upp í 3.420 milljónir,
segir í nýbirtri árbók Sameinuðu þjóðanna. Hin nýbirta árbók,
sem er nr. 19 í flokknum, sem hófst 1948, er samin af hagstofu
Sameinuðu þjóðanna og flytur tölfræðilegar upplýsingar frá ná-
lega 350 löndum og landsvæðum um allan heim. I árbókinni
koma meðal annars fram eftirfarandi atriði:
Á tímabilinu frá miðju ári 1966 til jafnlengdar 1967 jókst íbúa-
fjöldi jarðarinnar að meðaltali um 180.000 á dag.
Þrír fjórðu hlutar jarðarbúa eiga heima í vanþróuðum svæðum
heimsins og rúmur helmingur alls mannkyns býr í Asíu.
íbúatala Kína á meginlandinu var talin vera 720 milljónir á
miðju ári 1967.
í heiminum eru nú 1700 borgir með 100.000 ibúa eða þar
yfir. Rúmur helmingur íbúa Norður-Ameriku og nálega helmingur
ibúanna á Kyrrahafssvæðinu býr í borgum af þessari stærð. [
Suður-Ameríku, Evrópu og Sovétríkjunum býr um þriðjungur íbú-
anna í svo stórum borgum, en f Afríku og Asíu eiga einungis um
10 prósent íbúanna heima í borgum af þessari stærð. Eins og
stendur eru nú í heiminum 83 borgir með yfir milljón íbúa, og
eru 39 þeirra í Asíu, 18 í Evrópu, 7 í Sovétríkjunum, 7 í Suður-
Ameríku, 9 í Norður-Ameríku og 3 í Afriku.
Hér er skrá yfir 18 stærstu borgir heims, og er þá útborgum
sleppt: Tókíó 8.907.000, New York 7.968.000, Lundúnir 7.185.000,
Sjanghaí 6.900.000, Parls 6.850.000, Moskva 6.422.000, Chicago
6.000.000, Sao Paulo 5.383.000, Bombay 4.902.651, Kairó
4.219.853, Rio de Janeiro 4.031.000, Peking 4.010.000, Seoul
3.794.959, Mexíkóborg 3.353.033, Leningrad 3.296.000, Tsintsín
3.320.000, Ósaka 3.133.000, Kalkútta 3.072.196.
Köngurlóin, sem missti netin sín.
Það var einn góðan sunnu-
dag. Ég var að ganga upp með
lœknum. Hann rann á milli
hárra grasbakka og náðu stráin
nærri saman yfir lækinn. Vatn-
ið var nú alveg að jiorna af
lmrrkinum. Þegar ég hafði
gengið nokkurn spöl, flaug upp
úr læknum önd, sem haföi ver-
ið að fleyta ungum sínum niður
lækinn. Um leið og hún flaug
upp reif hún í sundur köngur-
lóarnetið, sem var þar yfir læk-
inn. Ég sá dýrið hlaupa fram
og aftur með netjaðrinum i
vandræða fumi. Nú voru öll
veiðitækin burtu og veiðin lika.
Það var ekki hægt að slóra.
Köngurlóin byrjaði strax aftur
að vefa nýtt net, því ekki var
hægt að vera matarlaus. Hún
fikraði sig upp eftir puntstrá-
inu og þá svignaði stráið, svo
]>að náði yfir á binn bakkann.
Þá var búið að fá einn streng-
inn. Svo kom hver strengurinn
af öðrum unz netið var tilbúið.
Svo bcið köngurlóin við festar
netsins um stund. Hana nú, þá
rykkti eitthvað stórt í festina.
Köngurlóin hljóp af stað út á
netið. O jú, ]>að voru þá komnar
tvær smáflugur. Namm, namm,
ekki þurfti ég þá að vera lengi
matarlaus, liugsaði köngurlóin.
Köngurlær eru afar grimm rán-
dýr, sem eru áræðnar og kænar.
Þær eta mikið af smáflugum
á sumrin, en sofa i dvala á
veturna. Utan um eggin sín
spinna þær smáan, hvítan
linoðra, sem skin á eins og
silki. Þar liggja eggin og klekj-
ast út.
Jón afi.
HALLÓ!
Páfagaukar eru hreint ekki
eins heimskir og menn lialda.
Maður nokkur, sem hafði feng-
ið páfagauk i afmælisgjöf, tók
þegar i stað að kenna honum
að tala.
Hann staðnæmdist fyrir
framan búrið og hrópaði:
— Halló! Halló !
Hann ætlaðist til, að páfa-
gaukurinn lærði þetta, svo að
liann kynni að heilsa gestum
kumpánlega. En gauksi svar-
aði kallinu hinn rólegasti: —
Gjörið þér svo vel! Þér hafið
samband!
71