Æskan - 01.02.1969, Blaðsíða 6

't
Þeir voru komnir upp í 50, þegar bóndinn okkar ákvað í reiði sinni að
berja hinn næsta forvitna mann með staf sínum, hver sem hann væri og. ..
Og hér var þegar kominn síðskeggur, helgimunkur, göfugur útlits, er
stanzaði skyndilega hjá geitinni.
— Allah láti þér vaxa skegg ofan á stórutá, byrjaði haniv. — En hvað
þú átt fallega geit! Hvar keyptirðu hana?
Geitareigandinn okkar, sem alveg hafði nú misst þolinmæðina, lét staf-
inn orðalaust bylja heiftarlega á hinum helga manni.
Helgimunkurinn hljóp til soldánsins til að kæra þessa meðferð á sér.
Soldáninn kallaði svo hinn seka bónda fyrir sig, án þess að hafa fest sér
í minni siðgæði og trúargöfgi hins heilaga manns.
Hógvær og lítillátur mætti bóndinn okkar frammi fyrir soldáninum,
sem sat í hásæti sínu umkringdur helztu hirðmönnum sínum.
— Bjáninn þinn, hvers vegna barðirðu þennan göfuga mann, sem gerði
þér ekkert mein? Svaraðu! kallaði soldán reiðilega til hans, svo að hann
játaði eða afsakaði sök sína.
— Mikill er Allah og spámaður hans Múhameð! svaraði bóndinn og
hneigði sig djúpt fyrir yfirvaldinu.
Við þetta trúarlega lof stóð soldáninn upp ásamt hirðmönnum sínum,
en settist svo aftur. Soldáninum rann ofurlítið reiðin og hann ávarpaði
bóndann aftur í mildari rómi:
— Jæja, gott er að sjá, að þú ert ekki óbetranlegur þorpari. Svaraðu þá,
hvers vegna þú barðir helgimunkinn með staf, án þess að hann hefði sýnt
þér nokkuð illt.
— Mikill er Allah og spámaður hans Múhameð, svaraði bóndinn í
auðmýkt sinni og leit til himins.
Soldáninn og hirðmennirnir risu aftur upp og settust svo. Það var nefni-
lega trúarvenja, samt ókyrrðist soldáninn og áminnti sveitamanninn okkar
dálítið gremjulega:
— Gott, gott, bjáni, en svaraðu samt loksins, hvers vegna lékstu þennan
göfuga helgimunk svo grátt með staf þínum?
— Mikill er Allah og spá . .. byrjaði bóndinn okkar rólega, en þegar
soldáninn og hirðmennirnir risu upp og settust svo, gat hann ekki svo
mikið sem lokið við setninguna.
Soldáninn öskraði til hans fjólublár af reiði:
— Hæ, þorparinn þinn, eyðimerkursjakali, græningi og afglapi, ef þú
vogar þér ennþá einu sinni að endurtaka þetta sama, sver ég við skegg
spámannsins, að þú skalt fá þessi 25 högg á iljar þér að jafngildi 50
höggum! Svaraðu, hvers vegna lamdirðu helgimunkinn svo grimmdarlega?
Bóndinn hneigði sig djúpt fyrir soldáninum. — Ó, mikli soldán, hlýðið
á mig og hugleiðið, að ég endurtók við yður þrisvar sinnum — aðeins
þrisvar sinnum — fegurstu trúarsannindi vor, og þér misstuð háleita þolin-
mæði yðar. Hugsið yður, að þessi bölvaður helgimunkur var hinn 51., sem
stöðvaði mig og spurði á leiðinni til fjarlægs þorps míns: „Hvar keyptirðu
geitina og hvert ætlarðu að teyma hana?“ Sá fimmtugasti og fyrsti! Æ,
hvernig átti ég annað en missa þolinmæðina? Dæmið mig svo!
Soldáninn sýndi bóndanum vægð og skilning og leyfði honum að fara
án hegningar. Hirðmennirnir álitu líka, að dómurinn væri mjög réttlátur.
Sá einn getur skilið, sem reynir.
K. G. þýddi úr esperanto.
Enid Blyton.
Barnabókahöfundurinn heims-
frægi, Enid Blyton, lézt í nóv-
ember s.l. Enid Blyton fæddist
skömmu fyrir síðustu aldamót
og var hví um sjötugt, er hún
lézt. í æsku lagði hún stund á
tónlistarnám og tók ung próf
í þeirri grein. Faðir liennar
vildi, að liún héldi áfram á
tónlistarbrautinni og yrði
píanóleikari, en liún liafði þá
ákveðið að verða barnabóka-
liöfundur, og til þess að gera
alvöru úr þessu, hélt hún að
heiman og iagði stund á upp-
eldisfræði um skeið. í sam-
bandi við þetta nám veitti hún
forstöðu drengjaheimili i Sur-
rey, og þegar hún liafði lokið
þessu námi, stofnaði liún eig-
in skóla. Margar af hugmynd-
unum í skáldskap hennar voru
fengnar frá drengjunum í skól-
anum. Alls inun Enid Blyton
liafa skrifað um 300 sögubæk-
ur, flestar fyrir börn og ungi-
inga, og hafa um 40 þeirra ver-
ið gefnar út til þessa hér á
landi.
■+
70