Æskan

Árgangur

Æskan - 01.04.1969, Blaðsíða 6

Æskan - 01.04.1969, Blaðsíða 6
um, spyr Bjarni: „Dísa heíur líklega lielzt viijað vera heima hjá sér, þegar svona stendur á. Hún treystir sér kannski ekki út í veðrið aftur.“ „Ó, jú, jú,“ svarar Sigrún. „Víst treystir hún sér til okkar. Hún er á leið- inni hingað. Sagðist vera hrædd og vilja helzt konia lil okkar.“ „Já,“ segir Bjarni hrærður. „Þvílíkar stúlkur eru ekki á hverju strái. Nú á hún að £lytja til okkar á þriðjudaginn kemur, blessuð stúlkan. Sævar okkar ætlar að hjálpa þeim að koma sér fyrir í hinni álmunni. Og svo ætla þau að gifta sig á hvítasunnunni, ef Guð lofar.“ Hugsanir þeirra snúa nú aftur til drengjanna þeirra á hafinu. Gamla kon- an biður í hljóði fyrir þeim. Það er barið að dyrum og inn kemur Dísa, al- snjóug. Hún faðmar þau að sér. Það eru dökkir baugar undir fögrum, dimni- bláum augunum. Hún hefur vafalaust átt erfiða og svefnvana nótt. Hún sezt hjá þeim og spjallar við þau. Samtalið gengur treglega, en innileg vinátta bindur þessar þrjár bíðandi manneskjur saman. Annað slagið fara þau út og líta niður á bryggju, ef ske kynni að þau sæju til ferða Helgu. En ekki verður þeim að ósk sinni. Sigrún gamla fer nú að búa um þau hjónin og spyr Dísu, hvort hún vilji gista hjá þeim yfir nóttina. Dísa þiggur boðið allshugar íegin. Hringir hún heim til foreldra sinna og segist ekki koma heim, því hún ætli að gista hjá gömlu hjónunum yfir nóttina. Síðan leggjast þau fyrir. Bylurinn lemur rúðurnar. Óveðrið er ekki á því að láta í minni pok- ann. Þau geta ekki sofnað, en horfa út í náttmyrkrið og hlusta. Eitthvert hljóð berst að utan, sem sker sig úr óveðursofsanum. Dísa hrekk- ur upp og hleypur að dyrunum. Bjarni er kominn út í veðrið og lítur niður að bryggjunni. Hann biður hana að vera kyrra hjá Sigrúnu, en sjálfur ætlar hann niður á bryggjuna, því að stórhríðin byrgir nú alla útsýn. Sigrún og Dísa bíða milli vonar og ótta eftir fréttum, en vonleysissvipur er á Bjarna, er hann kenuir aftur og segir þeim að fara að hátta að nýju, því ekkert sé enn að frétta. Hann sezt í stól alklæddur, en þær leggjast aftur í rúmin og bíða. Að lokum sígur þeint svefn á brár og Bjarni gamli dottar í stólnum. Síðla nætur er barið að dyrum. Dísa vaknar undir eins, lileypur fram og opnar titrandi höndum læsta útidyrahurðina. Hjartað hamast í brjósti hennar og glampi vonarinnar skín úr augunum. Hún er hrædd um að verða aftur fyrir vonbrigðum. En inn koma Ingi og Sævar, fölir og slæptir. í svip þeirra má lesa meiri hamingju en fátækleg orð fá lýst. Eitt er víst, að ljósin loguðu lengi í litla húsinu við sjóinn, og sælir voru endurfundir ungu elskendanna. Og síðast en ekki sízt var bænum gömlu konunnar svarað. Þessi saga segir frá mörgum æs- andi atburðum, sem Knútur og vinir hans lenda í á leiðinni vfir Atlants- hafið. Knútur litli lagði sig í lífshættu við að bjarga dreng, sem féll útbyrðis. — Laumufarþeginn með skipinu — hvolpurinn Snati — kemst heilu og höldnu yfir hafið, þó við sjálft lægi, að stýrimaðurinn varpaði honum út- byrðis. í stórborginni kynnast þeir Knútur og Eyfi góðum götustrákum, sem hjálpa þeim. Nærri lá, að Indíánarnir rændu pabba drengjanna, en með snarræði slapp hann þó úr höndum þeirra. Jafnframt þessu komu fyrir marg- ir broslegir og skemmtilegir atburð- ir á þessu furðulega ferðalagi. Af þessari skemmtilegu drengja- sögu eru til átta bindi hvert öðru betra. — Næsta bindi heitir: Á leið yfir sléttuna. f lausasölu kr. 155.85. Til áskrif- enda ÆSKUNNAR kostar bókin að- eins kr. 110.00. ★ LEIÐRÉTTING Birger Kronmann, ambassa- dor Danmerkur á íslandi, hefur bent okkué á, að við komumst mjög óheppilega að orði í 16. spurningu þrautar Æskunnar og Fiugfélags íslands í síðasta blaði, þar sem við spyrjum, hvað eina nýlenda I)ana nú á dögum heiti, og kunnum við honum þakkir fyrir. Danmörk á engar nýlendur lengur, þar scm Grænland varð óaðskiljanlegur hluti Danmerk- ur 1953 við seinustu breytingu á stjórnarskránni, og er því nánast eins og ein af sýslum landsins. Færeyjar eru sömu- leiðis hluti Danmerkur sam- kvæmt lögum frá 23. marz 1948, en þar er heimastjórn. Bæði Grænland og Færeyjar eiga full- trúa á danska þjóðþinginu, þar sem Færeyingar kjósa tvo þing- menn og Grænlendingar tvo. Vegna þessara mistaka blaðs- ins hefur verið ákveðið, að þcssi spurning verði ógild, svo að ekki þarf að svara henni. Vonum við, að þetta verði ekki til að rugla neinn í ríminu og biðjum afsökunar á mistökun- um. Svörin þurfa að hafa borizt fyrir 10. maí næstkomandi. 182
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Æskan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Æskan
https://timarit.is/publication/383

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.