Æskan - 01.03.1970, Side 51

íafalaust á Æskan marga kaupend-
ur I Laugarnesskólanum f Reykja-
vík. Hann er einn af stærstu
arriaskölum I borginni, og honum var
^a|inn staður nálægt laugum þeim, sem
°mu landnámsmanninum Ingólfi Arnar-
Syni til að kalla bæ sinn Reykjavík, því
®'ns °9 þið munið úr íslandssögunni, hélt
anh, að gufan upp úr laugunum væri
reykur og því er nafnið.
Smiðakennarinn í Laugarnesskólanum,
iarni Ólafsson, var svo vinsamlegur að
ana þessum þætti tvær myndir af smíðis-
9riPum nemenda. Munu það hafa verið
e3a 13 ára börn, sem smíðuðu þá.
Efnig
þessum gripum er fura, og takið
Skólasmíði
eftir, hve æðarnar í viðnum og jafnvel
kvistirnir lifga dýrin upp. Dýrin eru há-
karl og steingeit. Lengdin á hákarlinum
er u. þ. b. 27 cm og hæðin 9,5 cm.
Þykkt efnisins er 4 cm. Þegar efnisbútur-
inn, vel þurr fura, hefur verið heflaður,
þarf að teikna umlinur myndarinnar á hann
og síðan að saga hringinn í kringum dýr-
ið eins nálægt umlínunumu og unnt er. Því
næst er tálgað og síðan soriið, fyrst með
raspi, síðan þjöl, og siðan er slipað vel
með sandpappír. Þið munið fljótt finna,
að þetta er þolinmæðivinna og reynir á
formskyn ykkar, eins og raunar öll smíði
yfirleitt.
Stærðin á eíninu í steingeitina er þessi:
Hæð 28 cm, þykkt 3 cm og breidd 9 cm.
Smíða þarf hæfilega stóra undirstöðu und-
ir geitina, og gengur tappi úr fæti hennar
niður f holu á undirstöðunni (lim). Síðasti
frágangur hlutanna gæti verið sá, að nudda
þá með tusku vættri í litlausri línolíu.
Þessir hlutir, sem myndir,nar eru af,
munu hafa verið smíðaðir veturinn 1966.
G. H.
Og við skulum halda áfram að leika
okkur, kannski ekki nákvæmlega með hið
hefðbundna krossgátuform, heldur mætti
kannski frekar kalla það stafaþraut.
Nú er ykkur gefið fyrsta orðið, Þrautin,
en orðin, sem eiga að koma úr frá fyrstu
stöfunum, það er lárétt, eru: 1. persónu-
fornafn, 2. blóm, 3. eignir, 4. afkvæmi,
5. augnvökvanum, 6. hjartanleg, 7. á móti.
Það gildir alveg það sama og um kross-
gátuna með ráðninguna.
Svör sendist blaðinu fyrir 25. april.
Látið mig svo vita, hvernig ykkur líkar,
og hvort þið viljið meira af svo góðu.
Sig. H. Þorsteinsson.
KROSSGATA 2.
183