Æskan - 01.07.1970, Blaðsíða 2

71. árg.
7.-8. tbl.
Rltstjóri: GRÍMUR ENGILBERTS, rltstjórn: Lækjargötu 10A, simi 17336, heimaslml 12042. Framkvæmdastjórl: KRISTJÁN
GUÐMUNDSSON, skrifstota: Lækjargötu 10A, helmaslml 23230. Útbreiðslust|óri: Flnnbogi Júliusson, skrlfstofa: Lækjar- JÚIÍ—ágúst
götu 10A, sími 17336. Árgangur kr. 300,00 Innanlands. Gjalddagi: 1. aprll. i lausasölu kr. 40,00 eintakiö. — Utaná- 1970
skrift: ÆSKAN, pósthólf 14, Reykjavik. Útgefandl Stórstúka íslands. Prentun: Prentsmiðjan ODDI hf.
Barnahjálp Sameinuðu þjóðanna er ein merkasta stofnun heims-
ins. Hlutverk hennar er aS vinna að bættu heilsufari barna um
gervallan heim.
Barnahjálp Sameinuðu þjóðanna er ein merkasta stofnun heims-
ins í dag. Hlutverk hennar er að vinna að bættu heilsufari barna
um gervallan heim. Það gerir Barnahjálpin með þvi að sjá fyrir
matvælum, þar sem hungursneyð ríkir, lyfjum og lækningatækjum,
þar sem sjúkdómar herja, og margvíslegri aðstoð og hjálp, sem
miðar að því að minnka barnadauða og bæta heilsufar barnanna.
Barnahjálpin var stofnuð árið 1946. Henni er stjórnað af fram-
kvæmdastjórn, sem skipuð er mönnum frá 26 þjóðum.
Storkur
T’ctta átti sér stað fyrir
löngu. Menn mundu alls ekki
hvenær j>að var.
Til |>ess að hreinsa jörðina
af öllum höggormum, frosk-
um og eðlum og yfirleitt af
öliu, er vakið hafði ótta og
andúð meðal mannii, ákvað
skapari heimsins einu sinni að
safna öltum ]>essum slíöpuðu
skepnum í poka og er hann
hafði hundið vandlega fyrir
pokann, gaf hann manni ein-
um svofellda fyrirskipun:
„Taktu pokann j>arna og
sökktu honum í fljótið, en
ekki skaltu voga ]>ér að iíta of-
an I hann.“
Og maðurinn tók pokann.
Hann hélt með hann til ár-
innar og ]>ví meir sem hann
nálgaðist ána ]>eim mun meir
jókst forvitni hans eftir að
vita, livað væri í pokanum.
Manninum fannst eitthvað lif-
andi vera í lionum, og enn
magnaðist forvitni hans.
Þetta var löng leið og pok-
inn var þungur, en joksins var
hann þó kominn á lciðarenda.
En þegar liann ictlaði að
fleygja pokanum í ána, varð
forvitnin honum ofurefli. Hann
hugsaði sem svo:
Iíg lít aðeins með öðru aug-
anu ofan í pokann og hind
svo strax fyrir aftur og fleygi
honum svo í ána. Það getur
ekki verið neitt saknæmt.
Maðurinn tók ákvörðun og
leysti frá pokanum, en timi
vannst ekki til að líta ofan i
hann, því allt innihaldið var
á augabragði komið út og
hlaupið í burtu.
Maðurinn varð hræddur: f
pokanum höfðu verið öll skrið-
dýr jarðarinnar, öll viðbjóðs-
ieg kvikindi. Þegar maðurinn
liafði áttað sig og ætlaði að
binda fyrir pokann aftur, var
hann alveg tómur, höggorm-
arnir, froskarnir og eðlurnar
skriðu út um jörðina. Maður-
inn reyndi að grípa skriðdýr-
in, sem hann hafði sleppt, en
viðleitni lians varð árangurs-
iaus.
l’egar skaparinn sá, að mað-
urinn Tiafði ekki lilýtt sér,
sagði Jiann:
„Af því að ]>ú hlýddir ekki,
en slepptir skriðdýrunum,
skaltu gripa þau og tína sam-
an um ailan heim, til enda ver-
aldar. Þú skalt verða storkur!“
Og ]>essi maður varð —
storkur. U]>j> frá þessu öslaði
lianii og stikaði um allar mýr-
ar og tíndi upp viðbjóðsleg
skriðdýr og froska. Þetta varð
svo hlutverk allra afkomenda
hans.
Þannig varð maðurinn stork-
ur, og storkurinn var einu
sinni maður.
K. G. sneri úr esperanto.
Kjöroiðið er: ÆSKM F 1 IIIK ÆSKPMA