Æskan - 01.07.1970, Blaðsíða 4

Matteus
V.
Lœrisveinarnir
Lúkas 5,28: „... Og hann yfirgaf alil, stóS upp og fylgdi
honum."
Sennilegt er, a5 Matteus hafi átt meira af jarðneskum
eignum og auðæfum, en flestir hinna postulanna. Hann var
tollheimtumaður, stundum kallaður Leví. Tollheimtumenn-
irnir voru oft litnir illu auga. Margir þeirra hafa án efa not-
fært sér aðstöðu sína til eigin hagnaðar og auðgazt á ná-
unganum. Matteus virðist því fljótt á litið ekki hentugur í
postulahópinn eða hæfur til starfa.
En Jesús fer ekki eftir því, sem mönnunum finnst eða
virðist. Hann lítur á hjartað! Stundum velur hann þá, sem
í augum manna sýnast veikir og vanmátta. Hann elskar alla.
,,Og hann segir við hann: Fylg þú mér. Og hann yfirgaf
allt, stóð upp og fylgdi honum.“
Sterka hlið Matteusar er án efa vilji. Hversu margir
mundu ekki vera bundnir af eignum, fjármagni, stöðu og
öðru, þegar eins stæði á fyrir þeim og Matteusi íorðum?
Er það ef til vill enn svo I dag?
Veikur vinur — og við frestum að heimsækja hann, þang-
að til um seinan!
Vinur, sem á f erfiðleikum, sorg og kvfða — og við
frestum að senda honum bréf þangað til.. .
En Matteus stóð upp og fylgdi Jesú. Ekkert hik, enginn
efi, engin hálfvelgja.
Matteusi eigum við einnig mikið að þakka, þar sem guð-
spjall hans er. Hann hefur varðveitt svo mikið af „beinum
orðum“ Jesú.
En þó að Matteus hafi átt sterkan vilja, lærum við þó
ekki síður af honum, að hann lagði sífellt mannlegan vilja
sinn f hendur Guðs og bað: „Verði ekki minn vilji, heldur
þinn.“
Getur verið, að okkur skorti meira af þessari auðmýkt
og einlægni?
Það kviknar á því, ef við snertum það. Jú, vasaljósið kemur í
góðar þarfir, ef einhver þeirra jarðskjálfta, sem koma næstum
hvern dag í Japan, verður svo kröftugur, að rafljósin slokkna. í
baðherberginu, sem virðist vera nýlega flísalagt, eru allir nauð-
synlegir hlutir til snyrtingar, og sumir þeirra koma okkur á óvart,
eins og t. d. rúllan með toiletpappírnum, hún er þannig útbúin,
að við þurfum aldrei að leita að endanum á rúllunni! Þó er kannski
eitt atriði þarna, sem við erum ekki alveg „dús“ við: Þvottaskálin
eða handlaugin er svo lág, að hún nær okkur aðeins rúmlega i
hné. — Japanir eru nefnilega mjög lágvaxnir.
Daginn eftir förum við svo með nýjustu hraðlest Japana til
Osaka. Þessi lest er ein hin hraðskreiðasta ( heimi, hraði hennár
er 210 km á klukkustund. Líklega verður okkur fyrst fyrir að skoða
skála Norðurlandanna fimm — plús og mínus-skálann — og þar
hittum við fyrir m. a. íslenzka starfsmenn, sjáum íslenzkar vörur
og íslenzkan mat. Síðan förum við að litast um á sýningarsvæð-
inu. Þarna er til dæmis einkennilegt og risavaxið vörumerki —
eða er það kannski táknmynd? Þversagaðir stofnar af risafurum
mynda síhækkandi raðir, byrja í hnéhæð en enda i fimmtíu metra
hæð. Þetta er merki Brezku Kólumbíu, sem á þarna stóran skála.
Skáli Svisslendinga er þarna líka í llki trés, sem þó er allt reist
úr áli. Ekki mundi okkur veita af öllu sumrinu, ef við ættum að
skoða þessa stóru sýningu og fá einhverja nasasjón af þeim
merkilegu hlutum, sem þarna eru samankomnir.
340