Æskan - 01.07.1970, Qupperneq 35

Skólinn
Húmar að kvöldi
i,
ý
iB9ir frá
clrer>g, er
" Kristján
ára aS
11 e heima
1 9 Frakk-
1 tyigjumst
'iáhl einn
^inia og
m- Uppl
er nokk-
)n hátt en
'"h hér á
T
i
T
Sumarfrí Kristjáns litla úr skólanum er ekki langt, aðeins
6 vikur eða þar um bil. Þetta frí er í júlí og dálítið fram í
ágúst. Við skulum nú ganga inn í skólastofuna hans
Kristjáns. Hún er ekki mjög ólík kennslustofunni okkar
hér heima, kennaraborð, tafla, borð og stólar, myndir á
veggjum. Þó er þarna einhvern veginn annar bragur á en
hjá okkur. Börnin, bæði telpur og drengir, sitja þarna tvö
og tvö, næstum öll dökkhærð og sólbrennd. Þau eru mjög
léttkiædd, enda er molluheitur júnídagur og gluggar allir
upp á gátt. Kennslukonan er einnig eins léttklædd og vel-
sæmið leyfir. Við frá íslandi mundum sjálfsagt veita at-
hygli stóru, grænu flugunni, sem svifur þarna inn um einn
gluggann. Hún er næstum 5 sentimetrar á lengd. Við mund-
um líklega ekki þekkja hana, því að kuldans vegna þrífast
ekki skógarengisprettur hér á landi. — Já, eins og áður
er sagt finnum við, að hér er skólabragur dálitið öðruvísi
en heima. Börnin eru kyrrlátari og tala ekki að óþörfu. Þau
virðast vön ströngum aga. Kennslukonan er með nokkur
pappaspjöld i hendinni. Á framhlið þeirra eru hugarreikn-
ingsdæmi, en svarið á bakhlið. Hún bregður einu þessara
spjalda á loft, hver verður fljótastur að reikna þetta í
huganum? Nokkrar litlar hendur eru réttar upp, og kennslu-
konan gefur Kristjáni merki um að svara. — Jú, 12+36
eru 48.
Frí á fimmtudögum
Skólabörn i Frakklandi hafa 5 daga skólaviku. Þau eiga
frí á sunnudögum og fimmtudögum. Þennan fridag —
fimmtudaginn — gerir franska sjónvarpið ýmislegt fyrir
börnin — meira en aðra daga. Kristján sá t. d. síðastliðinn
fimmtudag kvikmyndina ,,Skytturnar“ og Andrés önd. Einnig
eru hringleikahús og barnaleikhús opin á fimmtudögum.
Skemmtigarðar Parísar iða líka af börnum vegna frísins.
Sunnudagarnir eru aftur á móti dagar fjölskyldnanna.
Þeir sem geta aka þá gjarnan eitthvað út úr mollu stór-
borgarinnar. Pabbi Kristjáns á lítinn bíl, og þau fjögur
aka oft út í sveit á sunnudögum, stanza þá ef til vill við
lítið veitingahús við veginn og fá sér að borða.
Það dimmir snemma á kvöldin í París, þótt í júnímánuði
sé. Um klukkan 9 er búið að kveikja á götuljósunum, og
skömmu síðar er aldimmt. Þá hefur Kristján lokið við að
læra lexíur sínar fyrir mor.gundaginn. Eldri bróðir hans,
Jean-Paul, hjálpar honum oft við það. Hann er 15 ára og
gengur í kennaraskóla, hann ætlar að verða íþróttakennari
seinna. Áður en þeir strákarnir taka fram bækurnar sínar
til lestrar, fá þeir ,,la goutte" hjá mömmu sinni. Það er
eins konar súkkulaðibolla, og svo mjólkurglas. Þegar þeir
bræður hafa lokið lestri skólabókanna, taka þeir gjarnan
til við að lesa blöð með myndasögum. Vinsælasta blaðið af
þeirri tegund heitir „Asterix", drengjablað með aðalhetj-
unni í gervi víkings frá fornöld.
Bræðurnir sofa saman i tvíbreiðu rúmi með Ijósi á höfða-
gaflinum, en þeir þurfa að fara snemma að sofa á kvöldin.
Við kvöldverðarborðið ræðir öll fjölskyldan um „lífsins
gagn og nauðsynjar", og þá kemur í Ijós, að þeir bræður
hafa eitthvað lesið í blöðum dagsins og geta þvi lagt orð
í belg. Samræður hjá franska fólkinu mundi okkur hér
þykja einkennast af nokkuð miklu handapati, en það er
meðfæddur þjóðarsiður.
Kristján les „Asterix".