Æskan - 01.12.1973, Blaðsíða 44

sköpulag, inn í málningarhúsið á
stóru færibandi.
ÞEIR RÚLLA
UM ALLAN HEIM
Árið 1972 framleiddu Volvoverk-
smiðjurnar 232.172 fólksbíla og yfir
16.800 vörubíla og hátt á annað þús-
und stóra langferðabíla. Fyrirtækið,
sem hefur aðalstöðvar í Gautaborg,
hefur útibú og verksmiðjur hingað
og þangað um Svíþjóð, þar sem fram-
leiddir eru hinir ýmsu hlutir í bílana,
en sem síðan eru sendir til Gautaborg-
ar f samsetninguna.
Meðan þeir ferðafélagarnir dvöldu
þarna, sáu þeir stóra vörubíla, sem
komu með tilbúnar bílvélar. Leið-
sögumaðurinn sagði, að þessar vélar
hefðu verið smíðaðar daginn áður, og
það liðu ekki nema átta klukkustund-
ir frá því þær væru tilbúnar í véla-
verksmiðjunni, þar til þær væru sett-
ar í nýja bíla í verksmiðjunni á Tors-
landa í Gautaborg.
Auk bíla framleiðir Volvo skipa-
vélar og vélar í flugvélar og báta.
Þessu til viðbótar fengu þeir félagarn-
ir Þormar og Óskar líka að vita, að
75% af allri framleiðslu Volvo er
flutt til útlanda. Aðeins Í5% fer á
innanlandsmarkað í Svíþjóð.
Sólin skein glatt fyrir utan verk-
smiðjuna, og öðru hverju var ekið á
milli skála á þessum ágæta opna vagni.
Þeir komu þar að, sem verið var að
setja saman bíla af gerðinni Volvo
164E, en það er stærsti og dýrasti
fólksbíllinn, sem Volvo framleiðir.
Þeir áttu eftir að kynnast slíkum bíl
vel á meðan á dvölinni stóð, því fyrir-
tækið lánaði þeim einn slíkan, og á
honum ætluðu þeir að ferðast um ná-
grennið. Þeim fannst skondið að sjá,
hvernig bílvél og drifi er stillt upp á
ákveðna staði á færibandinu, og síðan
kemur sjálft bílhúsið svífandi á öðru
færibandi og er slakað niður á vél og
hásingu. Þetta er síðan sett saman af
æfðum höndum iðnverkamannanna,
og eftir augnablik heldur bíllinn
áfram á næsta stað, og þar eru hjólin
skrúfuð á. Ljósin eru komin í bílinn,
rafmagnskerfið, mælar og að síðustu
eru krómlistar settir á og allt skraut-
ið. Og svo rennur bíllinn tilbúinn og
skínandi fagur út úr verksmiðjunni,
tilbúinn handa næsta lukkulegum
kaupanda, því ekki er að spyrja að
því, að allir, sem Volvo aka, eru
lukkulegir með bílinn sinn, eða svo
sagði a. m. k. fylgdarmaðurinn okkar
í þessari skoðunarferð um verksmiðj-
una. Og að endingu sakar ekki að
vita það, að „volvo" þýðir rúlla, og
Volvobílar rúlla svo til um, allan
heim.
Eftir að sýningarferð þessari um
verksmiðjuna var lokið, fór Karin
Skarstedt, hin ágæta leiðsögukona,
með bópinn í verksmiðju, þar sem
setdr voru saman vörubílar. Þarna
gekk allt hægar og kannski virðulegar
fyrir sig. Meira var gert með höndum
en sjálfvirkum vélum, og þarna voru
þyngri hlutir á ferðinni. Gríðarstórir
vörubílar mjökuðust eftir færibönd-
unum. Óskar og Þormar sáu einnig
þar, hvernig grindin, sem kom svo til
strípuð inn á færibandið, varð smám
saman að bíl með vél, hjólum, alls
kyns vökva- og loftþrýstibúnaði til
þess að létta bílstjóranum störfin. Eft-
ir að hafa skoðað allt, sem hugurinn
girntist í þessu stóra húsi varnúklukk-
an farin að ganga tólf, og Karin leið-
sögukona spurði, hvort menn væru
ekki orðnir svangir. Játuðu því allir
af bragði. Var þá haldið sem leið lá
til aðal skrifstofubyggingarinnar, og
þar uppi á lofti bauð fyrirtækið til há-
degisverðar. Á aðalskrifstofunni vinna
milli fimm og sex þúsund manns,
enda eru þetta höfuðstöðvar þessa
stærsta einkafyrirtækis á Norðurlönd-
um. Óskar og Þormar fengu nú Coca-
Cola eins og þá lysti, enda þyrstir vel
í 24 stiga hita, glampandi sólskini og
eftir miklar gönguferðir. Aðrir fengu
drykki við sitt hæfi, en síðan var bor-
inn fram matur. Gengilbeina ágæt,
nokkuð við aldur, sá vel um að menn
fengju nægju sína að borða og vel
það. Þarna hélt Karin, sú ágæta leið-
sögukona, ræðustúf, afhenti þeim
ferðafélögum bíl til umráða, og auð-
vitað varð Sveinn að kvitta fyrir bíl-
inn og lofa að skila honum óskemmd-
um að leiðarlokum. Hún sagði þeim
frá, hvernig Volvoverksmiðjurnar
hefðu byggzt upp smátt og smátt frá
árinu 1925, þegar þeir tveir félagarn-
ir og stofnendurnir tóku að bera sam-
an bækur sínar um stofnun bílaverk-
smiðju. Fyrsti billinn var framleiddur
1927, og hann stendur enn í fallegum
sýningarskála á Volvosvæðinu á Tors-
landa. Hann heitir „Jakob“ og er
með fjögurra strokka 28 hestafla vél.
Að sjálfsögðu var framrúða í bílnum
en ekkert hús. Blæju var hins vegar
hægt að láta yfir bílstjórasædð í rign-
ingu. Hún sagði, að árið 1928 hefði
framleiðslan verið komin á það stig,
að hægt var að selja 20 bíla til Finn-
lands, og það var fyrsti útflutningur
Volvobíla. Á fertugustu hverri sek-
úndu rennur nýr fullbúinn Volvo-
fólksbíll út á færiböndunum, og tí-
undu hverja mínútu kemur nýr vöru-
bíll út á götuna.
En svo talað sé um landbúnaðinn,
þá framleiðir Volvo líka traktora.
Fyrirtækið keypti á sínum tíma verk-
smiðju, sem stofnuð hafði verið til
framleiðslu á traktorum árið 1913.
Fyrsti traktorinn, sem þar var smíð-
aður, vó hvorki meira né minna en
8 lestir og hafði tveggja metra há
afturhjól. Framh.
42