Æskan - 01.12.1973, Blaðsíða 68

BJARNARKLÓ
Teikningar: Jon Skarprud
1. Bátar liggja víðs vegar I fjörunni. Allt fólkiS, sem flykkzt hefur til hásumarhátlðarinnar, bfður þess nú aðeins, að Gvendur
galdrakarl tendri fórnarbálið. Þegar sólarbáturinn snertir hafflötlnn, stlgur há reykjarsúla skyndilega til himins. — 2. Þá
færist strax llf I fólkið. Hátlðin mikla hefst og jafnframt verzlunin. Þeir, sem búa við sjóinn, hafa salt I bátum slnum, en aðrir
hafa axir og skinn meðferðis. Og verzlunin er i þvf fólgin, að menn hafa skipti á þessum vörum sitt á hvað eftir samkomu-
lagl á hinni mlklu hásumarhátlð. — 3. Karlmennirnlr drekka gerjaða drykki, sem gerðir eru úr berjasafa og hunangi. Nokkrir
þeirra eru þegar orðnir ölvaðir og hafa ( frammi óspektir. — 4. Að nokkrum tima liðnum lýkur verzluninni, og brátt verður
allt hljótt. Gvendur galdrakarl bregður yfir sig bjamarfeldinum og fleygir refaskottum um axlir sér. Síðan er litill drengur
dreglnn fram að fómarsteininum. Drengurinn æplr af skelfingu, þvi að hánn skilur, hvað til stendur. — 5. Galdrakarlinn
þylur langar bænir til hafguðsins og skógarguðsins, en allir karlmennlrnlr falla fram á ásjónu sina, þegar fómfærlngin fer
fram. Konurnar sitja i hópum niðri við ströndina, þvi að þær hafa ekki leyfl til að taka þátt I hinnl heilögu athöfn. — 6. Þegar
Gvendur galdrakarl grfpur fómarhniflnn, skýzt einhver vera skyndilega niður úr trénu að baki hans. Galdrakarlinn fær
bylmlngshögg i baklð, svo að hann hrekkur á bálið. Það kviknar I bjarnarsklnninu, og karllnn verður örvita af eldl og reyk.
— 7. Veran, sem stekkur niður úr trénu, þrlfur með sér drenginn, sem átti að fórna, og þeir hlaupa sem fætur toga til sjávar.
Og fyrr en varir em þeir komnlr niður I flæðarmál, ýta þar báti á flot og stökkva upp í. — Það var Oddur, sem setið hafði