Æskan - 01.11.1980, Síða 47

Texti: Johannes Farestveit
Teikn.: Solveig M. Sanden
37. Þaó kom þá í Ijós að öngullinn haföi festst í
rótarhnyðju. Þrándur kallaði hátt til Bjössa:
„Faróu varlega! Þetta virðist vera áttarma
blekfiskur. Hann gæti spýtt á þig bleki." ,,Jæja,
það var nú gott að þetta var ekkert verra,"
sagói Bjössi.
38. Þegar þeir höfðu gert allt klárt eftir þetta
áfall reru þeir um stund upp eftir ánni og komu
þeir nú að fyrstu flúðunum sem á vegi þeirra
urðu. „Við verðum að lenda og bera bátinn upp
yfir hæðina,“ sagði Þrándur.
40. Enn héldu þeir félagar af stað og er leið á
daginn komu þeir að hásléttu þar sem áin varð
nánast að stöðuvatni. Á vatnsbakkanum langt í
burtu sáu þeir kýr, kindur og selkofa.
39. Þaðvardálítiöerfittaðberabátinn.en með
því að hvíla sig nógu oft komust þeir alla leió.
Þeir fóru svo aöra ferð til þess að koma öllu
dótinu upp eftir. Síðan hvíldu þeir sig smá stund
og borðuóu af nesti sínu. „Þetta gekk bara
vel,“ sagði Bjössi.
BJÖSSI BOLLA ER KOMINN AFTUR