Æskan - 01.05.1986, Blaðsíða 4

Hvað kemur þér fyrst í hug þeg-
ar 17. júní er nefndur?
— Skrúðgöngur, skemmtiatriði,
blöðrur, ís og pylsur?
- Laglínan og textinn „Hæ,
hó . . . það er kominn 17. júní“?
Eða
— Ljóðhátíðardagurinn?
- ísland sjálfstætt ríki 17. júní
1944?
— Sjálfstæðisbaráttan á 19. öld
þegar margir mætir menn með
Jón Sigurðsson í fararbroddi héldu
því einarðir fram í ræðu og riti að
Islendingar ættu skýlausan rétt á
að ráða málum sínum sjálfir?
- Langvinn barátta þeirra og
næstu kynslóða sem leiddi til þess
að landsmenn fengu réttindin í
sínar hendur stig af stigi,
svo sem stjórnarskrá 1874,
viðurkenningu sem fullvalda ríki
1918,
stofnun lýðveldis á Þingvöllum
17. júní1944?
Okkur á öllum að vera kappsmál
að vita deili á helstu atriðum úr
sögu þjóðar okkar. Þau verða þó
ekki rakin nánar að þessu sinni -
að öðru en því að minna á hverjir
hafa verið forsetar lýðveldisins. Að
undanförnu hefur komið í ljós að
furðu margir hafa ekki getað svar-
að því rétt.
Forsetar íslands hafa verið:
Sveinn Björnsson 1944-1952
Ásgeir Ásgeirsson 1952-1968
Kristján Eldjárn 1968-1980
Vigdís Finnbogadóttir frá 1980.
Svo sjálfsagt sem það er að
kunna söguna er þó miklu meir um
vert að bera í brjósti sanna ættjarð-
arást, - þá tilfinningu sem knýr
menn til að leggja sig alla fram um
að vinna þjöð sinni gagn. Það verð-
ur gert á margan hátt — ef til vill á
aðra og fleiri vegu en þú hefur
hugleitt.
Til dæmis með því
— að rækja starf sitt vel,
— að ganga vel um landið,
— að koma jafnan vel fram við
alla,
— að temja sér heilbrigða lífs-
hættil
Störf okkar eru margvísleg
en öÚ hafa sitt gildi. Miklu
skiptir að alúð sé lögð við þau
hver sem þau eru.
Landinu eigum við að sýna
virðingu. Við megum ekki
skilja neitt eftir á ferðalögum
sem setur ljótan blett á það
eða spilla náttúru þess.
Við verðum líka að vanda
okkur í allri umgengni við
annað fólk, vera hjálpsöm og
tillitssöm. „Aðgát skal höfð i
nærveru sálar,“ sagði Einar
Benediktsson. Gætum þesS
ávallt að særa engan með illu
eða ógætilegu tali. Pað eflm
traust, vináttu og virðingu
milli fólks.
Vera kann að þig undri að
ég nefni þessi atriði, kannski
þó mest það síðasta í upptaln-
ingunni, og finnist að það
komi þessu máli ekki við. En
það er ekki lítilvægt: Sá sem
venur sig á hollt mataræði>
næga hreyfingu og hafnat
hvers konar vímu- og fíkni-
efnum er betur en ella undn
það búinn að takast á við
starf sitt og það sem hann
mætir í lífinu. Og hann leggur
sitt af mörkum til bættrar
þjóðarheilbrigði.
Að lokum skulum við rifja
það upp að fáninn er tákn
fullveldisins og raunar þjóð-
arinnar, landsins og alls sem
íslenskt er. Honum verðum
við ætíð að sýna virðingm
hvar sem hann er borinn eða
hafinn að húni, og gæta þess
að fara með hann eins og
reglur segja til um.
Góða og holla skcmmtun á þjó®'
hátíðardegi!
4