Æskan - 01.05.1986, Blaðsíða 34

f ÞÁ GÖMLU GÓÐU DAGA
Nokkur orð urn gönilu stjörnurnar
Þessir þrír menn hafa allir orðið Evrópumeistarar í frjálsum íþróttum. Þeir eru taldir frá
vinstri: Gunnar Huseby, sem kastaði kúlu 15,56 m 1946 og 16,74 m 1960, Hreinn
Halldórsson, sem varð Evrópumeistari innanhúss 1977 í San Sebastian á Spáni og
kastaði kúlu 20,59 m og Torfi Bryngeirsson, Evrópumeistari í langstökki 1950. Þá stökk
hann 7,32 m.
Frjálsar íþróttir eins og þær eru nú
iðkaðar, hafa verið stundaðar hér á
landi frá því á fyrsta áratug þessarar
aldar. Fyrstu mótin voru árið 1909 á
Akureyri, í Reykjavík og í Vestmanna-
eyjum. Þó var eitthvað keppt í frjálsum
íþróttum í tengslum við frídag verslun-
armanna í Reykjavík fyrir aldamót en
þá eingöngu í fáeinum greinum og
ekki var um skipulögð mót að ræða.
Eftir fyrri heimsstyrjöldina jókst áhug-
inn á hlaupum, aðallega lang-
hlaupum. Þá komu fram góðir
hlauparar eins og Jón Kaldal, sem
keppti meðal annars á Ólympíuleikun-
um 1912, og Magnús Guðbjörnsson
sem var fremstur langhlaupara hér á
landi um langt árabil.
Gullöld
Eftir síðari heimsstyrjöldina hófst
gullöld frjálsra íþrótta á Islandi. 1946
keppti Gunnar Huseby á Evrópu-
meistaramóti í frjálsum íþróttum í Osló
og sigraði í kúluvarpi. Árið eftir varð
Haukur Clausen Norðurlandameistari
"n •
Vilhjálmur Einarsson - Melbourne 1956
í 200 metra hlaupi. Á Evrópumeistara-
mótinu 1950 í Brussel urðu tveir ís-
lendingar sigurvegarar. Huseby sigr-
aði í kúluvarpi eins og fjórum árum
áður og Torfi Bryngeirsson varð
Evrópumeistari í langstökki. Hann
hafði reyndar einnig tryggt sér rétt til
að keppa til úrslita í stangarstökki en
varð að velja á milli þar sem keppt var
til úrslita í báðum greinum á sama
tíma. Hann valdi langstökkið og
sigraði.
Við sigrum Dani
Árið 1949 sigruðu íslendingar Dani
í landskeppni í fyrsta sinn. Á árunum
þar á eftir náðu íslenskir íþróttamenn
mjög góðum árangri í keppni hér a
landi og erlendis. Auk þeirra sem fyrr
eru nefndir má minna á Örn Clausen,
Finnbjörn Þorvaldsson, Hilmar Þon
björnsson og síðast en ekki síst VH-
hjálm Einarsson sem náði öðru saeti '
keppni i þrístökki á Ólympíuleikunum
i í Melbourne í Ástralíu árið 1956. Hann
hafði reyndar forystu um tíma í keppn'
inni en Brasilíumaðurinn Da_ SiHa
hafði betur í lokaumferðunum. Áranð'
ur hans komst aftur í hámæli 1904
þegar sonur hans, Einar keppti a
Ólympíuleikunum í Los Angeles oQ
átti raunhæfa möguleika á verðlauna-
sæti enda þótt það næðist ekki þá. En
það sannar kenninguna um að sjald'
an fellur eplið langt frá eikinni.
34