Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1906, Blaðsíða 91
ALMANAK 1906.
6l
sem skorti á félag'slyndi meö íslendingum bæði austan
hafs og vestan er heppilega lýst. Þjóðernistilfinning-una
leitaðist hann þegar við að örfa af öllum mætti, endá
veitti ekki af því. íslenzkan og hið sérkennilega í
þjóðerni voru hefir sjaldan verið hér í lægra gildi en þá.
Menn breyttu nöfnum sínum hrönnum saman, svo þau
voru lítt þekkjanleg, og það var eins og allur fjöldinn vildi
breiða sem bezt ofan á Islendinginn.
41. Skemtanir.
Þar sem jafn-margt fólk er saman komið og hér var
af íslendingum, verða memi auðvitað að skemta sér með
einhverju móti við og við. Lengi framan af voru það
dansarnir, sem einkum höfðu aðdráttarafl fyrir unga fólk-
ið, og naumast var unt að hafa svo nokkura almenna
skemtisamkomu, að ekki væri þar dans um leið. En eftir
því sem fram liðu stundir urðu þeir fleiri og fleiri, einkum
með eldra fólki, sem sterkan ýmugust höfðu á þessum
látlausu dönsum, þóttu þeir lítið bæta siðferði fólksins og
ekki gefa því neitt um að hugsa. Það bætti líka ekki um,
að um þetta leyti voru húsakynni manna þröng, en á eng-
um stórhýsum völ, svo oft var dansað af mörgu fólki í
litlum herbergjum og loftillum og gat það oft haft eins og
nærri má geta skaðleg áhrif á heilsu manna. Tilfinningin
fyrir brýnni nauðsyn til að sjá fólki fyrir heilnæmari
skemtan en dansinum fór nú stöðugt vaxandi, enda var
að henni blásið af kappi af öllum alvarlegum mönnum, er
létu sér ant um siðferðislega heill og velferð landa sinna.
Við og við var meðal annars fárið að stofna til leikja.
í stórblaði bæjarins ,,Free Press“ var þess getið 29. jan.
1904 að fyrir tuttugu árum hefði íslenzkur leikflokkur.
leikið Utilegumennina á leikhúsi bæjarins. Er það
nokkurn veginn eini viðburðurinn úr lífi íslendinga hér í
6