Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1906, Blaðsíða 112
82
ÓI-AFUR s. thorgeirsson:
nokkura andleg'a fjársjóðu í eigu sinni, þá voru þeir þó
allir frá henni. Ekki var gull eöa silfur að flytja með-sér
að heiman. Arfleifðin öll, seni nokkurs var virði, er þeir
tóku með sér frá íslandi, var frá kirkjunni. Og að kasta
þeirri arfleifð frá sér, þegar hörð barátta fyrir dag-legu
brauði í nýjum heimi var óumflýjanlega fyrir hendi, það
dugði þó ekki. Nú þurfti þó sannarlega að halda dauða-
haldi í þessa andlegu arfleifð frá kirkjunni, ef hugur og
dugur ætti ekki að bila. Það er þessi tilfinning, sem
vissulega vakti fyrir innfluttum íslendingum hér, þegar
þeir drógu sig saman í þenna söfnuð, eins og yfir höfuð
fyrir fólki voru hér vestra hvarvetna þar sem íslenzkir
söfnuðir eru myndaðir. Og guði sé lof fyrir þessa tilfinn-
ing, hvar sem hún á heima, því það er henni að þakka,
að guðs hús er risið hér upp hjá oss á þeim stöðvum, þar
sem menn fyrir fáum árum byrjuðu sitt kirkjulíf á líkan
hátt eins og Jakob, þá er hann lagði sig til hvíldar úti á
víðavangi með stein í kodda stað.“
Við kveldguðsþjónustuna prédikaði hinn að komni
prestur og fór þá fram altarisganga um leið. Einn af
fulltrúum safnaðarins, Sigtryggur Jónasson, skýrði frá
fjárhag safnaðarins áður þessari kveldguðsþjónustu var
lokið. Á safnaðarfulltrúafundi 18. jan. 1887 hafði hann
borið þá tillögu fram, að söfnuðurinn skyldi sem allra-fyrst
ráðast í að reisa sér kirkju. Hafði hann þá lofað í sínu
eigin nafni og félaga síns, Friðjóns Friðrikssonar í Glen-
boro, styrk allríflegum, svó framarlega söfnuðurinn vildi
sinna þessu. Var það í einu hljóði samþykt að ráðast í
þetta og kviknaði þegar áhugi allmikill hjá almenningi
fyrir fyrirtæki þessu. En ekkert verulegt var að því
starfað fyrr en eftir mitt sumar. Upphaflega var svo
til ætlast,að kirkjan kostaði 3000 doll. og væri vegglofta-
laus. En síðar kom mönnum saman, að bezt væri þegar