Heimilisblaðið - 01.06.1942, Blaðsíða 31

heimjlisblaðið
131
fengið mér kaffi, því ég hafði verið lengi
inni í þingsalnum, og datt svo í hug að
ganga heim til mín, þar sem hét Mayfair.
Klukkan hefir verið sem næst 3,10, þeg-
ar ég gekk fram hjá St. Stephens-kirkj-
nnni, og klukkan var aðeins 4, þegar éjg
Var borinn inn í herbergi mitt, og á þess-
um tíma hafði ég farið um 1500 enskar
nxílur, fyrir kraft þess dularfulla máttar
nr ég óttast að hugsa til. Æ, mér er sem
ég sjái lesendur þessara orða sperra brýrn-
ar og flestir þeirra fullir vantrúar. Hvað
sem því líður, þá er það áreiðanlegt, aö
ég þessa marghötuðu stund var í London,
svo sem húsmóðir mín og margir aðrir
geta borið, og á samri stund var ég einn-
ig staddur á Italíu, samkvæmt óhrekj-
nndi sönnunum er ég hefi í höndum.
£g gekk hratt eftir mannauðum stræt-
unum og reykti vindil og teygaði í mig
haustloftið. Þegar ég beygði inn í Beltis-
stræti festist göngustafurinn minn í vatns-
mssisgrind og rann úr hendi mér. Ég laut
niður til að taka upp stafinn, og rétti mig
svo upp aftur til að halda áfram leiðar
minnar. Ég hafði ekki tekið fyrsta skref-
ið, er ég varð þess var að mikil breyting
Var orðin á umhverfinu. Ég hopaði skelk-
uður aftur á bak, og vissi ekki, hvað ég
ætti að taka til bragðs. Var ég í þessu vet-
fangi orðinn brjálaður? Eða gekk ég í
svefni og dreymdi? Breiða Beltisstrætio
með rÖðum af rauðum tígulsteinshúsum,
°g ljóskerunum var horfið. 1 þess stað var
komið þröngt stræti, sem endaðí í hárri
steingirðingu. Beggja vegna á steingirð-
ingunni voru raðir af fornlegum stein-
fiðum, er náðu svo langt sem augað eygði
í myrkrinu. Fyrir neðan hvert steinrið
stóð myndastytta úr daufgljáandi málmi,1
nieð sverð í höndum. Pau lutu öll í átt-
ina til mín og' sýndust ógnandi. Pær sýnd-
Ust líkar mönnum í tunglskinsglætunni.
Ég stóð í skugganum af gríðarmikillí
steinbyggingu, í þeim byggingarstíl, sem
mér var að öllu óþekktur. Beint yfir höfði
mér skutu sér út illa gerðar veggsvalir,
Kemar út ein.u sinni í mánuði, 20 síður.
Árgangurinn kostar 5 krónur. — Gjalddagi
er 15. apríl.
Sölulaun eru 15% af 5-—14 ejn.t. og 20%
af 15 eint. og þar yíir.
Afgreiðsla: Bergstaðastræti 27, Reykjavík.
Sími 4200.
Utanáskrift: Heluilllsblaðið, Pósth,ólf 304,
Reykjavík.
Prentsmiðja. Jóns Helgasonar Bergst.str. 27.
er vörpuðu skáhöllum skugga á strætið
neðan undir, þar sem ég stóð, og gerði
dimmra en annars myndi. Mér fannst
loftið hlýrra og þrungnara ilmi en ég áð-
ur hafði vanist og tunglið skína skærara
frá heiðríku himinhvolfinu en nokkurn
tíma getur átt sér stað í þokuborg'inni
miklu.
Fyrst í stað hélt ég að þetta væri ein-
hver uudrasýn, er hyrfi jafn skjótt aftur,
svo ég gæti haldið leiðar minnar ofan eft-
ir Beltisstræti, og hélt ég' því niðri í mér
andanum, en það beið ekki lengi; til þess
að ég vissi, að þetta var engin missýning,
heldur sjónleikur, er ég skyldi taka þátt
í og' meðan ég var að reyna að horfa geg'n-
um myrkrið, sem umgirti steinbygging-
una, fóru leikendurnir að koma. Kerra
með tveim hestum fyrir — einhverju
mjúku hafði verið vafið utan um hófa
hestanna, því ekkert heyrðist til þeirra
— var ekið að endanum á þrönga stræt-
inu, og tveir menn stigu út. Peir námu
snöggvast staðar í tunglskinsgeislunum,
svo ég sá þá mjög greinilega. Eftir því
sem ráða mátti af búningi þeirra, voru
þeir Súðurlandamenn, heldri maður og
þjónn. Sá fyrrnefndi var hár og grann-
ur með slýg'rænan andlitsblæ og með stór
dökk augu, hann var klæddur síðri yfir-
höfn, en neðan undan henni sást koma
skór á sverðsskeiðum. Hinn maðurinn var
lægri en hraustlegri, með þykkan, hrokk-
inn kamp og flóttalegur útlits. Hann var
í samkyns yfirhöfn og húsbóndi hans.