Jólabókin - 24.12.1914, Blaðsíða 3

óttin helga.
Eftir Gnðm. Gnðmiindsson.
VE margir hugir mœtasl pessa nótt,
er mjúkir tónar frið á jörðu boða
og bak við nœturhúmið pjett og hljótt
vjer helgan eggjum jóla morgun-
roða!
Ilvcrt handtak verður venju framar
hljjtl:
pá vaknar barnið góða’ i hverjum manni,
pá er sem drottinn brosi undurblítt
við blómi hverju’ og Ijósi’ i hlýju ranni.
Og jafnvel köldum klefa sakamanns
í kirkju hlýja breylir jóla-friður,
er bros frá ástaraugum frelsarans
skín glrikt gegnum tár, er guð Iiann biður.
Á vegginn auðan dregur droltins hönd
af dýrðar-vonum fagurljósar myndir,
og hreiminn bliðan nemur auðmjúk önd:
»Pjer eru fgrirgefnar pinar syndirk.