Jólabókin - 24.12.1914, Blaðsíða 46

ermannssonurinn.
Eftir
Johann Ludvig Runeberg.
æskufegurð frækinn tróð
minn faðir stríðsvöllinn,
tók fimmtán ára sverðið sitt,
var seytján fullorðinn.
Hans huga allan Hildur vann,
liann hopaði’ aldrei fet né rann,
hvort kalinn svalt, eða’ særður brann; —
já, svo var faðir minn.
Er barn eg var, hann frá mér fór,
því friði slitið var;
þó veit eg enn hans vallarsýn
og vöxt og göngufar,
hans yfirlit og hattskúf há
og hermannsbrúnum skuggann frá;
úr huga aldreí hverfa má,
live hann af öðrum bar.