Jólabókin - 24.12.1914, Blaðsíða 10

10
hann í kirkju,. og það leit svo út sem
barnatrúin lægi á líkbörunum. Hann lagði
samt stund á guðfsæðisnám, en hafði ekk-
ert yndi af náminu, og þegar hann lauk
embættisprófl, var hann »andlaus og trú-
laus«. Þá bar alls ekkert á jólunum.
En nokkru seinna mætti blekking og
óvæntur sársauki hinum unga manni. Þá
urðu umbrot i sálu hans, eldraunin vakti
margt göfugt og fagurt af svefni, en jólin
voru samt enn ekki fundin. En aðventan
var byrjuð, og hún endar með jólum.
Jólin voru fram undan, og þegar sálar-
byltingin var byrjuð, skrifaði hann lítið
kver um »kristindóm og sögu«, og rit þetta
endar með jólasálmi, og litlu síðar gaf
hann út kvæðaflokk, sem hann nefndi
»Jólahátíðin«.
Árið 1810 hjelt hann prófprjedikun sina
og eí'ni hennar var: »Hvers vegna er orð
Drottins horfið úr húsi hans«. Sú ræða
vakti mikla athygli og mikla gremju. En
nú hófst hið ákafasta sálarstríð hjá honum
sjálfum. Spurningarnar Ijetu hann ekki
vera i friði, þær heimtuðu svar. »Þú prje-
dikar fyrir öðrum, en ert þú sjálfur krist-
inn? Hefur þú tekið á móti fyrirgefningu
syndanna?«
Sálarkvöl hans var óbærileg. Það var