Jólabókin - 24.12.1914, Blaðsíða 7

7
ára gamall. Hann gat ekki tekið þátt í
þessari gleði, söknnður og hiygð settist að
í sálu hans. Þetla voru fyrstu .jólin hans á
ókunnum stað, íjarri foreldrahúsum. Faðii-
hans var prestur á Sjálandi, en sendi
drenginn lil prestsins á Jótlandi, þar átti
hann að vera nokkur ár, og presturinn,
sem var rnjög mikils metinn og duglegur
kennari, átti að kenna drengnum ýmsar
fræðigreinar. Drengurinn lærði mikið, en
oft leitaði hugurinn heim, en þó sérstak-
lega nú um jólin, hin fyrstu, er hann var
að heiman.
Hvar voru jólin9 Voru þau ekki týnd?
Hann vissi, að þau voru svo björt og ynd-
isleg heima i Údby, en gátu þau komið
hingað með hina sömu gleði? Nú vöknuðu
minningarnar. Heimþráin gerði vart við sig,
því að nú voru jól heima. Hljómur kirkju-
klukkunnar var svo málmhreinn heima,
þar-voru ljósin svo björt og söngurinn svo
fagur, grenitrén svo græn, linditrén svo há,
snjörinn svo hreinn og stjörnurnar svo
margar, er bentu honum eins og glitrandi
gullin ljós upp til himins. Faðir hans pré-
dikaði í kirkjunni og drengurinn þekti ílest
sóknarbörnin. Hann hlustaði með barns-
legri gleði á jólaboðskapinn: »Óttist ekki,
eg flyt yður mikinn fögnuð, því að yður er