Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1931, Qupperneq 46

40
íslenzk kirkja og trúarbrögð.
iðunn
bragðafélagi, ákveðnar kenningar lögboðnar og sérhver
sá prestur rækur ger úr kirkjunni, sem kennir á annan
veg en lög mæla fyrir. Mér virðist, að nú í seinni tíð
hafi þær kröfur gerst háværari, jafnframt Jjví, að
prestar hafa alment orðið meir hægfara í að leiðrétta
fyri.r fólki trúarbragðablekkingar ýmsar, sem Jmö hefir
alið í brjóstum sér kynslóð fram af kynslóð um undan-
farnar aldir. En verði sú stefnan ofan á, J)á er ekki um
að kenna vaxandi trúarjrrá, heldur liggja rætur [æss í
stéttabaráttu nútímans. Þá er [)að yfirstéttin, sem hefir
forustuna ekki af heilagri sannfæringu um [)að, að
eilíf velferð þjóðarinnar sé undir pví komin, hverju
menn trúa um faðerni Jesú, hvernig þær liti út, vistar-
verur annars heims eða hvernig eiginleikar guðs verði
útlistaðir sem nákvæmast. Barátta sú verður ekki trúar-
legs eðlis, heldur fyrst og fremst stéttarlegs. Yfirstéttir
allar eiga ávalt mikið vopnaval til að verja með rétt-
indi sín. Fjármagnið alt, sem yfirstéttin hefir í höndum
sér, er voldugt, ríkisvaldið með lögreglu sinni, skól-
arnir, blöðin. En ef til vill er ekkert afl eins voldugt
í höndum kúgandi yfirstéttar eins og trúarbrögð geta
verið. Og engin ástæða er til að ætla, að íslenzka yfir-
stéttin láti undir höfuð leggjast að nota þetta afl og
tryggja í sina þjónustu. En það, sem gerir trúarbrögðin
að öflugu vopni, eru hin svæfandi áhrif þeirra gagn-
vart böli lífsins undirgefni undir verandi ástand, sem
guð hafi af mikilli náð sinni og réttiæti útldutað mönn-
unum. Undir áhrifum þeirra vanrækja rnenn að skygn-
ast fyrir rætur þess, sem veldur mannkyninu kvala og
hörmunga. Dýpstu áhrif kristilegra trúarkenninga á til-
finningalífið er meðvitund um synd og náð, um ófull-
komleika mannanna og réttlæti guðs — sannfæring iun
])að, hve ógerlegt okkur sé að skilja leyndardóma 'þá