Kirkjuritið - 01.01.1942, Blaðsíða 23

Kirkjuritið.
MÓSE.
Einhver mesti andans maðurinn og brautryðjandinn
í trúarbragðasögu veraldarinnar fyrir Ivrists burð er
guðshetjan Móse. Það er bann, sem lyftir því Grettis-
laki, að fsrael getur bafið göngu sína eins og sérstök
þjóð, og boðar lienni þá trú, sem börn hennar lialda
fast við enn í dag, þótt þau séu dreifð um jörðina. Að visu
hefir tiniinn máð ýmsa drætti i mynd Móse, og sumir
þeirra eru horfnir sjónum vorum, en það sést engu að
síður glögt, að hann er mikilmennið, sem stendur við
dy rnar, er fsraelsþjóðin kernur fram á sjónarsvið sög-
unnar, böfði bærri en allur lýður. Hann er spámaður
þjóðarinnar, leiðlogi, löggjafi og prestur, sem heldur
ölfiim stjórnartaumunum fast í böndum, svo að bvergi
svífi, og hann beitir arnlivössum sjónum bæði að guð-
legum efnum og að breyskleika mannshjartans til þess
að sjá glögt rétta stefnu. Hann á ærið þrek og vegsöguþor
til þess að livika i engu frá henni.
f.
Móse mun vera fæddur nálægt aldamótunum 1300, á
Egiptalandi. Hann er af Levíættkvísl, en nafnið er
egipzkt og þýðir barn. Bendir nafnið til þess, að egipzkra
ubrifa muni liafa gætt á uppvöxt bans, og má ætla, að
liann hafi, eins og segir í 2. Mós., hlotið ágæta mentun,
aðra og meiri en bræður lians, hirðingjarnir í Gósen-
landi, sem tekið var að lmeppa fastar og fastar í þræl-
dómshelsi. Frásagan um útburð bans er þó þjóðsaga
og svipar til annara slíkra sagna um fóstur þjóðbetja
i bernsku. Er jafnvel sama sagan sögð um Sargon Akk-
adskonungs um 2800. Enda hefir það ekki farið saman
hjá Faraó að koma sér upp hebresku þrælabði, ómiss-
2