Kirkjuritið - 01.12.1950, Qupperneq 12

Kirkjuritið - 01.12.1950, Qupperneq 12
262 KIRKJURITIÐ að erfa. Hvort sem maðurinn lifir í meðlæti eða mótlæti, þá er sálarheill hans og hamingja því skilyrði háð, að mynd Jesú sé jafnan mótuð í hug hans og hjarta, því að enginn hefir fyrr né síðar flutt mannshjartanu jafn háleitan, heilagan og huggunarríkan boðskap, sem lífið sjálft og öll reynsla hefir ávallt staðfest og sannað, en engin vísindi hafa nokkru sinni getað rofið skarð í kenn- ingu hans og því síður afsannað nokkuð af því, sem hann sagði. Og sérstaklega er það lærdómsríkt, er á móti blæs, hve öll mannleg hjálp og vísindi ná skammt, eru tak- mörkuð og ófullkomin. Hin æðsta vizka mannanna er heimska í Guðsríki. Hver er þá okkar æðsta skylda nú á þessum jólum og alla tíma? Hún er sú, að við báðir biðjum Guð að gefa okkur náð til þess að hreinsa hjörtu okkar, að vér gerum oss hæfa til þess að opna hús vort, sálina, fyrir jólahelginni, og bjóða afmælisbarninu þar inn. Slíkt getur aðeins lánazt með auðmýkt, einlægni og trú- mennsku; auðmýkt gagnvart Guði, einlægni við sig sjálf- an og aðra, og trúmensku við vilja Guðs og þjónustu fyrir hann. Með þessu eina móti getum vér eignazt sönn jól, hvað sem ytri ástæðum líður, og frið og öryggi sálar vorrar í sambandi við ókomna atburði, og vér þekkjum það öll, hve áhyggjur og kvíði eru samgróin mannlegu eðli, en þó gagnslaus þegar þess er gætt, að allt er í Guðs hendi. Og með því að eiga þetta samband við hið heilaga barn jólanna, sem nú ríkir í æðri dýrð og er konungur lífsins, en þó um leið bróðir vor í hverri reynslu og raun og ávallt nálægur oss, með því að varðveita sambandið við hann, skiljum vér hvert annað betur, kunnum betur að meta hvert annað, umbera gallana hvert hjá öðru og fyrirgefa hvert öðru. 1 stuttu máli verðum vér þá meiri og betri jólanna börn hvert við annað. Og eins og sjálfur Jesús Kristur, leiðtogi allra manna og þjóða, fæddist hingað til þess að láta sól kærleikans skína á þessa jörð, eins átt þú og ég að verða jólanna barn, er beri birtu, hjartayl
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96

x

Kirkjuritið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.