Kirkjuritið - 01.12.1950, Qupperneq 23

JESÚS HEFUR STARF SITT
271
um í því, hvemig hann leiðir synduga menn og sorgum
þjáða til samfélags við Guð. Við boðun fagnaðarerindisins
setur Jesús ríkið á stofn, hann leitar hins týnda og frelsar
það, sýnir mönnunum föðurinn og flytur þeim fyrirgefn-
ingu hans. Hvert hjarta, sem hefir fundið föðurinn, á
þegar ríki hans.
Þar sem Jesús er birtist Guðs rikið í fylling sinni. Því
talar hann „eins og sá, er vald hefir“, laðar og biður:
„Komið til mín, allir þér, sem erfiðið og þunga eruð
hlaðnir, og ég mun veita yður hvíld.“ Afstaðan til ríkis-
ins og hans verður ein og hin sama. Þó segir hann ekki
berum orðum þegar í stað: Ég er Messías, heldur kýs
þögn um það og máttarverk sín. Þjóð, sem ól í brjósti
pólitískar Messíasarvonir, myndi misskilja það sér til
tjóns. Þá fyrst er hann hefir sýnt lýðnum með kenningu
sinni, lífi og starfi, í hverju sönn Messíasartign hans er
fólgin, og sá skilningur tekur að þróast í hjörtunum, vill
hann lýsa því, að sér beri þetta nafn. Því að við það er
tengd æðsta hugsjón og von þjóðar hans — og verður
síðar mannkynsins alls.
Guðs ríki er í nánd. Kristur er í nánd. Er ekki djarft
að segja þetta nú? Liggur ekki beinna við að segja: Heims-
styrjöld er í nánd, ríki haturs og víga. Svarið fer eftir
því, hvemig umhorfs er í mannshjörtunum, hjarta þínu
og mínu. Við einlægt val hvers hjarta, sem gefst Guði á
vald, færist ríki hans nær og konungur þess. Þess vegna
er Guðs ríkis boðskapurinn enn í dag eins ungur og nýr
og þegar hann var í öndverðu fluttur af vörum Jesú.
Sjá, hann stendur við dymar og knýr á.
Ó, að mennimir um víða veröld mættu nú svara, þú
og ég:
Kom þú, drottinn Jesús, með frið á jörð.
Ásmimdur Guðmundsson.
18