Kirkjuritið - 01.01.1960, Síða 31

KIRKJURITID
25
þessari öld eða hliðstæðum fyrirbrigðum sögunnar, verður Krist-
ur þó að teljast þeim öllum meiri og áhrif hans á heiminn enn
gjörtækari
Hvers konar andlegt frelsi er þar, sem svona fræðslu er uppi
haldið — sé hér um sannindi að ræða? Og er slíkt æskilegt,
framför eða hnignun?
Hroöalegar fréttir.
Nazistaandinn, sem haldið var að hefði verið kæfður í styrj-
aldarrústunum í Vestur-Þýzkalandi, hefur bálazt upp aftur.
Um hátíðarnar voru musteri og hús Gyðinga svívirt og þeim
spillt. Önnur skrílslæti voru líka höfð í frammi. Líkra aðfara
hefur gætt í Bretlandi og víðar, þótt í smærri stíl sé. Þetta er
smánarblettur á menningarþjóðum og hnefahögg í garð kirkj-
unnar. Ekkert er gagnstæðara kristnum anda en sú hetjudýrkun
öðrum þræði og sú mannfyrirlitning að hinum, sem var kjarni
uazismans. Ekkert sannar heldur betur en síðustu stórstyrj-
aldirnar og það reiptog stórveldanna, sem enn á sér stað, að
uiennirnir verða að læra að lifa saman sem bræður. Að kenn-
lng Krists er heiminum ljós og líf. Hlutverki kirkjunnar er því
Gkki að ljúka — það er aðeins að byrja.
Gunnar Árnason.
Skírnurfontur í Skagastrandarkirkju og nýr altarisdúkur saumaöur
af ungfrú Aöalbjörgu Hafsteinsdéttur og gefinn af frú Laufeyju
Jónsdóttur, til minningar um móöur hennar, Ölínu SigurÖardóttur.