Kirkjuritið - 01.12.1962, Qupperneq 41

Kristján Benediktsson í Einholti:
j
Jól á Viðborði
Erindi flutt á barnasamkomu þrifíja í jólum
Blessuð börnin góð:
Það liefur verið allt gjört til þess, af foreldrum ykkar og
öðrum aðstandendum, að þið eignuðust gleðirík jól, og Guð
hefur gefið ykkur gott veður og góða heilsu um jólin. Þið liafið
lieyrt jólasöngvana í útvarpinu og sum í kirkjunni og þið liafið
heyrt fagrar jólasagnir urn Jesú-barnið, sem fæddist á jólunum.
Allt á þetta að vinna að því að beina liuga ykkar til að líkjast
sem mest jólabarninu, fallegasta og bezta barninu, sem fæðst
hefur á þessari jörð.
Þegar ég var barn átti ég heima á Viðborði og við vorum
mörg systkinin, og við lékum okkur mikið saman og hlökkuð-
um mikið til jólanna. Við bjuggum í lítilli haðstofu, rúmin
voru öll fast-negld fram með hliðunum og við sváfum mörg í
hverju rúmi. Þau ygnstu lijá mömmu og pabba, sum sváfu hjá
ömmu og sum lijá frænku. Þegar jólin komu var baðstofan öll
þvegin, svo hún varð, að okkur fannst, fallega livít, — en livergi
var málað og enginn dúkur á gólfi. Nei, gólfið — pallurinn —
var úr óplægðum fjölum svo að rifur mynduðust á milli fjal-
anna. Baðstofuþekjan, sem var úr torfi á hellaðri súð, lak of-
an í rúmin, þegar rigndi. En það var ofn eða ofnar undir pall-
inum, svo að ekki var kalt á vetrum. Það voru skrítnir ofnar.
Þessir ofnar átu hey og drukku vatn og þeir bauluðu þegar
eittlivað var að. Þetta voru nefnilega kýrnar og kálfarnir. Við
fengum mikinn og liollan liita frá þessum ofnum, og okkur
börnunum þótti vænt um kýrnar. Úr þeim fengum við mjólk-
ina, sem var svo góð og holl. Þegar farið var að mjólka á kvöld-