Kirkjuritið - 01.04.1964, Qupperneq 3

I
Avarp forseta íslands
350 ára minning síra Hallgríms Pjeturssonar
Hallgrímskirkja 15. marz 1964.
Góðir áheyrendur, nær og fjær!
A þessu ári eru liðnar þrjár og hálf öld frá fæðingu Hallgríms
Pjeturssonar, höfuðskálds heilagrar Guðs kristni, og þjóðskálds ís-
lendinga. í því tilefni höldum vjer minningarhátíð sem þakklætis-
v°tt, og oss sjálfum til umþenkingar og uppbyggingar.
Old síra Hallgríms, seytjánda öldin, er lágnætti íslenzks þjóð-
Ws, öld hallæris, fátæktar, einokunar og einveldis. Þó er eins og
r°fi þegar fyrir nýjum degi með vaxandi bókmenntum og alþýðu-
ntenning. Morgunstjarnan blikar í rofi, löngu fyrir dagmál. „Hall-
Snrnur kvað í heljarnauðum, heilaga glóð í freðnar þjóðir", segir
síra Matthías.
Æfisaga síra Hallgríms er merkileg og einstök í sinni röð, þó
Vlða sjeu stórar eyður. Hann eldst upp á Hólum með frænda sín-
Urn> herra Guðbrandi, hinum afkastamikla brautryðjanda Siðaskift-
anna. Þjóðsögur hafa margt af honum að segja, allt frá æskuárum
andlátsstundar. Og þó varlega sje mark á þeim takandi, þá gefa
t^r, sumar hverjar, vafalaust rjetta mynd af unglingnum og prest-
lnum, skapferli hans og æfikjörum — og þó einkum af almanna-
rómi.
bað er glöggt, að Hallgrímur hefir verið það, sem kallað er
°dæll í æsku, en þó aldrei ódrengur. Hann misþyrmir hvorki mönn-
um nje skepnum. En hann hefir snemma gáfu hagmælskunnar um
fram aðra menn, glöggt auga fyrir því kátlega, og kemur sjer ut
10