Kirkjuritið - 01.04.1964, Qupperneq 44

KIRKJUIUTIÐ
186
Eg gríp líka eina gainansögiina:
Guðlangiir frá Stórási var um skeið
í vist hjá liónda einum í Mývatns-
sveit, sem þótti afar latur. Kunn-
ingjar Guðlaugs voru að reyna að'
grafast fyrir uni, hvernig honum
líkaði vistin, en fengu lítil svör.
— En er hann ekki blóðlatur?
spurðu þeir.
— Ekki hefur liann kvartað um
það við mig, svaraöi Guðlaugur.
1 eftirmála segir, að ákveðið sé að
halda útgáfu þessari áfram og næsta
hók þegar í smíðum. Nýtur verkið
vinsælda að inaklegleikum.
FERMINGARGJÖFIN.
Bókaútgáfan FróSi. — PrentsmiSja
Jóns Helgasonar 1964.
Bókin er liandhæg og vinsæl ferm-
ingargjöf. Árlega koma erlendis
margar bækur, sem ætlaðar eru til
þeirra nota. Fagrar bækur með
margbleytilegu og þó kristilegu
innihaldi. Oss hefur skort þær.
Bildían, Passíusálinarnir og Sáhua-
bókin hafa aðallega verið á boðstól-
um, en vitanlega geta ekki allir gef-
ið þær eingöngu. Fyrir tveim árum
gaf Bræðralag úl bókina Silfur-
/irœSi, sem m. a. er góð ferming-
argjöf. Ilér kemur önnur bók, sem
orðin cr til af hvötum sama félags.
Ásmundur biskup Guðmundsson, á
inegin þáttinn í undirbúniugi bók-
arinnar, en liefur notið stuðnings
ýmissa ágætra manna.
Bókin skiplist í tvo iiiegiu kafla,
Erindi og Sögur. I þeim fyrri eru
greinar eftir Ásmund biskup Guð-
mundsson, Hannes J. Magnússon,
Árelíus Níelsson, Ólaf Skúlason,
Pétur Sigurgeirsson, Jón Auðuns og
Albert Schweitzer um fermingardag-
inn, æskuna, helgidagana, táknmál
kirkjunnar og fleira. Fróðlegar og
uppbyggjandi. Sögurnar eru eftir er-
lenda öndvegishöfunda svo sem Tol-
stoj, Selinu Lagerlöf, H. C. Ander-
sen. Og tvær skráðar af séra Magn-
úsi Helgasyni. Allar hafa sögur þess-
ar víst birzt áður á prenti, en
munu ókunnar nálega öllum þeim,
er fá þessa bók helzl í hendur.
Hefði þó sennilega verið æski-
legra að liæta við fáeinum, sem ekki
væru áður komnar út. En allar eru
þær perlur og þýddar af mikilli
prýði.
Fjöldi lilmynda er í bókinni og
frágangur mjög vandaður og einkar
fagur.
Þarf víst ekki að efa að bók þessi
rennur út og væri æskilegt að flein
hliðstæðar færu í kjölfarið, þótt
efnisval þeirra yrði að sjálfsögðu
nieð öðrum hætti.
G. Á.