Kirkjuritið - 01.06.1964, Blaðsíða 16

Ásmundur GuSmundsson, bisltup:
Páskatrú
Eitt fegursta dæmi í Nýja testamentinu um páskatrú fylgj-
enda Jesú er frásagan um Mörtu í Betaníu.
Margir liafa að sönnu talið' Maríu systur liennar fremri henni
í trú. María liafi valið góða lilutann, sem ekki verði frá lienni
tekinn. Það hafi Marta ekki gjört.
En frásögnin um hana í 11. kapítula Jóhannesar guðspjalls
sýnir ])ó berlega, að hún valdi sama góða hlutann sem systir
hennar. Hún er ein af fyrstu trúarlietjum kristninnar.
Vér skulum nú virða fyrir oss páskatrú hennar.
1 þorpinu litla, Betaníu, skammt frá Jerúsalem, suð-austan
undir Olíufjallinu, í húsi þeirra systkina Mörtu, Maríu og
Lazarusar, er lníð þungt þrautastríð. Lazarus er sjúkur, og elnar
iionuin sóttin meir og meir. Það eru dapurlegir dagar, eins og
syrt hafi yfir bænum. Þær systur hjúkra bróður sínum af ást
og umhyggju, reyna allt sem þær geta til þess að lina þjáningar
Iians. En lífsþróttur hans dvínar. Ef ekkert verður að gjört, er
dauðinn í nánd.
Við sjúkrabeðinn kemur þeim í hug heimilisvinur þeirra
hinn bezti — Jesús frá Nazaret. Hann myndi megna að veita
lækningu. Hafði liann ekki gefið hatann Símoni hinum líkþráa
þar í þorpinu? Væri hann nú kominn, þá mundi Lazarus aft-
ur verða heill. Hversu þrá ]>ær Jesú að rekkju hans. En nú er
langt í milli þeirra vinanna. Jesús í liéraðinu austan Jórdanar
og Dauðahafsins og ekki væntanlegur til Betaníu, svo að þfe1'
viti. Ein hugsun tekur samtímis að festa dýpri og dýpri rætur
í hjörtum systranna: Við verðum að láta sækja Jesú — lækn-
inn eina, sem er megnugur þess að veita þeirn hjálp. Og þar
kemur, að’ þær senda austur á fund Jesú.