Kirkjuritið - 01.01.1965, Blaðsíða 43

KIRKJURITIÐ
37
liann fram. Það ætti að vera eitt af einkennum vorum, sem þrátt
fyrir mannfæðina viljum teljast lilutgengir í liópi stórþjóðanna.
Prestskosningar
Það er illt ■— og þó einkennandi fyrir þjóðlíf vort —- hve
h'tið er rætt og ritað um frumvarpið um afnám þeirra, sem nú
er a döfinni. Kirkjuþingið klofnaði um málið, sem vænta mátti.
Meiri hlutinn mælti með því að kosningavaldið yrði fært í
hendur sóknarnefndanna.
Ég hef aldrei farið dult með að ég er með því að söfnuðurnir
haldi rétti sínum í þessu máli.
kinnst undarlegt live álits þeirra hcfur verið lítið leitað.
Héraðsfundirnir þurfa ekki að vera rétt spegilmynd af afstöðu
safnaðanna. Og áhugi þeirra ekki meiri en svo, að ekki bárust
a sinum tíma samþykktir frá þeim öllum.
Hér skal nefna nokkur atriði, sem mæla gegn þeirri breyt-
lngu, sem frumvarpið miðar að.
Flestir mestu forvígismenn kirkjunnar og þjóðmálaleiðtogar
á Islandi á síðari liluta 19. aldar börðust áratugum saman fyrir
bví að söfnuðurnir fengju rétt til að kjósa sér prest. Gamla skip-
luim hafði verið reynd öldum saman og gefist oft svo illa, að
rn,,nn vildu ekki una henni lengur.
Það er ekki rétt að það sé hliðstætt að skikka söfnnðum
presta og skipa lækna. Kirkjan hefur sérstöðu. Hún er ákveðinn
félagsskapur „ríki í ríkinu“.
Að færa kosningavaldið í hendur sóknarnefnda virðist vera
að fara úr öskunni í ehlinn varðandi þá ágalla, sem taldir eru á
nngildandi kosningum. Til dæmis áróðurinn.
Atú er í lögum, að ef kosning er ólögmæt, má ráSherra skipa
hvern umsœkjandann, sem hann vill, eftir aS hafa leitaS um-
sagnar biskups. Þessu skvnsamlega ákvæði hefur ekki verið
fyigt, nema tvisvar.
Hvers vegna yrði því frekar fylgt, ef kosningar yrðu ólögmæt-
ar» samkvæmt nýja fyrirkomulaginu? Enginn getur í alvöru bú-
við því. Þess vegna vilja og sumir andstæðingar prestskosn-
lnganna taka skrefið fullt og koma á gamla fyrirkomulaginu:
að stjórnarvöldin skipi prestana. Er það vissulega rökréttari
sfstaða.
Menn mikla oft þann áróður og deilur, sem orðið hafa í sam-