Kirkjuritið - 01.01.1965, Blaðsíða 41

KIRKJURITIÐ
35
Þeir liafa um aldirnar treyst á lið æðri máttar liverjum ein-
staklingi og þjóðinni til lijálpar. Og almennt talað liafa þeir
alltaf verið meðal bezt menntu þjóða veraldarinnar.
Vér Islendingar eigum þá einu leið til að tryggja frelsi vort
sv° sem unnt er, að sanna oss þess verðuga sakir manndóms
vors. —
^ ér skulum vona og treysta því að vér fáum liandritin heim,
eu þegar þau voru hér heima, liúktum vér í sjálflinepptri
énauð.
Hörð ár geta komið fyrr en varir eftir allt að hálfrar aldar
góðaeri. Veðurbreytingar valda oss ekki frelsisskerðingu, ef vér
erum menn til að taka þeim.
Fátæktin gerir oss ekki ófrjálsa menn né lítilsiglda fremur en
Higjahl í Hergilsey forðum daga.
Menningin er hornsteinn frelsisins. Því er vel Iivað miklu er
°stað til menntunar þjóðinni nú á dögum. Verður þess samt
'ei gæta livaS kennt er. Hvorki má hera hlut hugvísinda né
faunvísinda fyrir borð. Heldur ekki láta hallast á um bóklegt og
'erklegt nám. Og þekking og siðgæði verða að haldast í hendur.
Hæði skólanámið og skólakerfið verður stöðugt að endurbæt-
ast.
Einingarlundin er eitt merki manndómsins. Þjóðareining er
0ss lífsnauðsyn.
Hegar menn reru lífróður í gamla daga gegnum brimgarðinn,
'c,b niest á því að allir skipverjar væru samstilltir. Tækju sam-
tlmis á, einbeittu hugsun sinni að sama marki.
^ ér Islendingar róum enn í dag aðeins lítilli fleytu í brirn-
garði alheimsmálanna á veraldarhafinu.
Engin þjóð á hnettinum má eins illa við því að liver höndin
M UPP á móti annarri. Vér erum skyldir til að standa og vinna
sanian. Það er vor lierskylda — landvörn — þjóðskattur. Það
gildir framtíð þjóðarinnar að þessi skilningur ryðji sér til
fúnis.
Vér þurfum a3 opna vor augu, að sjá
°g eyru vor sannleík aS heyra
1 ér þurfum aS sœttast, slá hendi í hönd
°g hatrinu í bróSerni gleyma. — (E.B.)