Kirkjuritið - 01.10.1967, Blaðsíða 13
KIRKJURITIÐ
347
efst í huga hans. Hann kemst í lífshaéttu, er eldingu lýstur
ttidur og varpar honum til jarðar. Og hugsun Lúthers uin
daiift'ann er tengd því, að þá muni honum stefnt fyrir dóm
a 1‘imnum. Og Lútlier skynjar, að liann stenzt ekki fyrir þeim
dónii. Því afræður h ann að ganga í klaustur, er þótti sam-
kvaemt Miðaldaskilningi vænlegust leið til að lifa Guði þókn-
anlegu lífi. Sú var skoðun kaþólskra, að menn gætu áunnið
Ser sálarheill. Með bænum, meinlætum og liugleiðslu áttu
111 enn að öðlast fullkominn kærleika lil Guðs og manna. Og
ljieð ýmsum verkum gátu menn gert sig verðuga samfélagsins
'ið Guð þrátt fvrir syndina. En Lúther reyndist þetta um
n'e"n. Hann skynjar, að h ann er á valdi syndar og sá virki-
leiki skyggir á allt annað í innri baráttu hans. Hann getur
ekki losað vilja sinn úr viðjum syndar og sjálfshugðar og liinni
°gnvekjandi mynd af Guði sem réttlátum og ströngum dóm-
ara skýtur iðulega upp fyrir hugskotssjónum lians. Hann legg-
l,r á sig ströngustu föstur og meinlæti og gerir allt til þess að
^oniast að raun um, hvort hann verði réttlættur eða fordæmd-
nr fyrir dóminum. Á stærstu átakastundunum sækir á hann
siíkt þunglyndi, að honum liggur við sturlun.
Kaþólska kirkjan átti að vísu meðal geim synd, yfirbótina.
^óg var að sýna fullkomna iðrun, og skrifta, fá síðan aflausn
°8 syndafyrirgefningu hjá jiresti. Þetta megnaði Lúther ekki,
^nnuin fannst vald syndar jafnmikið yfir sér eftir sem áður,
°K gilti einu hversu ákaflega liann skriftaði. Hann fer 1 il
Rómar 1510—’ll í erindum reghi siunar. Sú för verður hon-
I, 1,1 lítt til hugarhægðar. Prjálið, siðleysið og sukkið í páfa-
Íííirði Imeykslar liann og hryggir, en þessi ferð átti síðar eftir
að leggja honum hitur vopn í hendur. Og Lúther sem leitar
'diis fullkomna, Guði þóknanlega lífs hverfur frá Róm, hin
^,elga horg hafði ekki megnað að lina liungurkvalir lians.
ÍTins vegar revndist Staupitz, samkennari Liithers, honum
II, Tkil hjálparhella og kemur því til leiðar, að Lxither sekkur
Ser niður í lestur ritningarinnar. Og hin trúarlega úrslitastund
1 T ífi Lúthers rennur upp, er liann að næturlagi sennilega
,;,ustið 1514 situr í vinnuherhergi sínu í klaustrinu og brýtur
niergjar, hvað felst í orðum Páls postula í Róm. 1.17 Og
nið’urstaða Lúthers er þessi: Réttlæting manna verður af trú,
en trúin grundvallast liins vegar á því, að kærleikur Guðs