Kirkjuritið - 01.03.1968, Blaðsíða 13
KIRKJURITIÐ
107
En á fyrstu árum félagsins, létu þessar kenningar vel í eyr-
Ul11, og mikil gæfa hefði það reynzt mannkyni,.ef þær hefðu
|erið sannar. En þær reyndust fjarri veruleikanum, eins og
'arin var og er. En menn sjá skammt fram í tímann. Jafnvel
|!'niir stofnendur félagsins, og aðrir, sem síðar skipuðu starfs-
1 bess, urðu svo hrifnir af þessunt kenningum að þeir af-
neituðu feðratrú sinni, og gengu í lið með amerískum áróðurs-
lulnnum gegn sögulegum kristindcmi, og létu móðan rnása í
'^ðu r;tj tij efiinfíar niálstað, sem þeir, vafalaust í einlægni,
hinn eina rétta.
annig fæddist félagið með dauðamein í barmi. Margir, sem
n"u 1 félagið í uppliafi töldu það eins konar kirkjulegt þjóð-
. n nisfélug. En er það kom í ljós að það lét sig einkum varða
Vaeuan, biblíulegan kristindóm, misstu þeir áhugann fyrir
^r seini þess, eða snerust til ákveðinnar andstöðu gegn því.
I.J k°m ®v°, að trúarbragðadeilur þær liófust, sem Vestur-
v^'Engar voru mjög rómaðir fyrir, fyrr á tíð. Þær koniu
g d við, á sviði trúar, siðferðis, biblíurannsókna og heimspeki.
^. Ulenn Jesa þær hókmenntir sem spruttu af þessurn deilum,
’ aratugum síðar, veldur það mestu furðu hve deilan öll var
1 rn,11leg og ófrjó. Að vísu var ekki við öðru að búast. Það var
p.rir löngu búið að rökræða öll þessi mál til hlítar, sum fyrir
ní?u liðnum öldum, önnur á þá nýliðinni tíð, hæði í Evrópu
(; 'estan hafs. Menn stóðu úti á berangri í gatslitnum flíkum,
I*lrðu8t með ryðguðum sverðum sem þeir höfðu þegið að
st'f' °S Eunnu oft alls ekki með að fara. Af baráttunni allri
s)óaaðl lítið ljós, en svo mikill hiti að hann dugði þeirri kyn-
j Sei11 að henni stóð, og að nokkru hinni næstu.
^ þessu sambandi má geta þess að naumast er liægt að lesa
t 0 Eirkjusögu Vestur-Islendinga að það liggi ekki strax nokk-
j 11 Veginn Ijóst fyrir að deilumálin voru oft fremur persónu-
] en niálefnaleg. Menn skipuðu sér í þétta liópa um vissa
<r * °^a’ °& °ft var liér um persónudýrkun að ræða, fremur en
J" .s,,ýrkun. En íslenzku frumherjarnir voru ekki lieldur frum-
iiu" * l’e8su- I fyrra Korinþubréfinu er þess getið að söfnuður-
| ! •)ar 1 borg, liafi í þann tíð, verið klofinn á þrjá vegu eftir
f^ál'86111 menn béldu fram uppáhaldsleiðtogum sínum, þeim
fs| *’ Al)0,1osi, og Kefasi. Jafnvel á þessu sviði fóru Vestur-
<n<lingar að dæmi Biblíunnar, þrátt fyrir allt.