Kirkjuritið - 01.03.1968, Blaðsíða 32

126
KIRKJURITIÐ
kringumstæðum. Húsin þeirra eru ljótir kofar oft byggðir úr
gömlum olíudósum. 1 þessum iiverfum er ekkert vatn, frá'
rennsli eða nokkur hreinlætistæki. Barnadauðinn innan eins
árs er uin fimmtíu prósent og yfirleitt kann fólkið hvorki að
lesa né skrifa. Þessi hverfi eru verst í þeim borgum þar sen1
iðnaði liefur fleygt fram síðustu tuttugu ár. 1 Argentínu eins
og í öðrum löndum Suður-Ameríku er það kirkjan og yfii'
stéttin sem eiga landið — í Argentínu er það kirkjan o?
áttatíu fjölskyldur sem skipta landi milli sín. Sveitafólkið
sem vann á stórum hújörðum Iiafði varla ofan í sig og þegai'
það frélti um vaxandi iðnað í borgunum fluttist það burtu 1
þeirri von að fá betri lífsmöguleika í verksmiðjum. En það
reyndist iifugt því að fólk úr sveitunum kunni lítið annað
en það starf sem það liafði alist upp við. Iðnaðurinn vild1
það ekki og þess vegna mynduðust Favelas hverfi. Perón ein-
ræðisherra Argentínu revndi á sínum tíma að laga þetta ástand
en tóksl það ekki. Hann lét hyggja góð hús lianda þessu fólk1
sem síðar reif allt út úr þeim og seldi þeim sem vildu kaupa
baðker, vaska, klósett, leiðslnr og þess liáttar úr byggingum-
Auðvitað má segja með sanni að kaþólska kirkjan í allri aftui'"
lialdsemi sinni og blindni liafi uiipliaflega skapað þetta ástand
f