Kirkjuritið - 01.03.1968, Blaðsíða 16

110
KIRKJURITIÐ
átti einkennilega örðugt uppdrattar nieð' Vestur-lslendinguni-
Og þessi barnaveiki er nú fyrir löngu læknuð. Uin mavgr.a ára
bil, jafnvel áður en félagið livarf af sviðinu sem sjálfstæð
lieild, var allt ldjótt og tíðindalaust á vestur vígstöðvununi.
II.
Dómsdagur
Oft voru liarðir dómar kveðnir upp yfir félaginu, og sjálfsagt
lialda menn áfram að gera sig digra í dómarasætum, gagnvart
því. Það er eðliiegt og sjálfsagt. Stofnanir, jafnt sem einstakl-
ingar, dæmast af verkurn sínum. Saga félagsins er ekki flekk-
laus. Það missteig.sig margsinnis, og fingraför mannlegs breisk-
leika fyrirfannst víða á söguspjöldum þess. Einbver liefur látið
svo ummælt að sambúð manna í kristilegum kærleika ávinni
Kristi og kirkju lians fleiri unnendur og lærisveina, en alb*1'
kappræður og rökræður, jafnvel þótt andstæðingar séu reknir
í vörður. En í trúardeilum Vestur-lslendinga gætti kærleikaus
Jiarla lítið á nokkra hlið. Áherzlan var stöðugt á því að „sanna‘
,og „afsanna“ kveða menn í kútinn, fremur en að stunda boð-
un fagnaðarerindisins. Hroki og lítilsvirðing skiptast á, og
ásakanir um greindarskort og góða siði. En enda þótt leiðtog'
um félagsins tækist oft miður í meðferð mála, ættu bágt nieð
að bjóða vinstri kinninni er sú liægri var slegin, og teldu jafu-
vel réttlætanlegt, í nafni sjálfsvarnar, að berja frá sér fyrit'
fram, þá verður því vart neitað að þessir menn bjuggu vfi’
sterkri sannfæringu, og að þeir voru einlægir í þeirri viðleitn1
að Iialda Rristi fram sem endurlausnara, og hinni einu voU
manna.
Sú var og tíðin að bvítfreyðandi öldur gagnkvæmra ásakaiu'
gengu yfi.r, bafið og liálfa Ameríku, milli Reykjavíkur og
Winnipeg. Hinir ,,frjálslyndu“ forráðamenn þjóðkirkjunnar
ásökuðu félagið um afturliald, og félagið ásakaði þjóðkirkj'
una um að vera storknuð í mótinu. Báðir málsaðilar græddu
á þessuni viðskiptum. Það liefur löngu verið viðurkennt á l^'
landi að aðfinnshp' að yestan liafi liaft nokkur áhrif á liugsul1
og starfsbætti kirkjunnar þar. Hófst nú útgáfa tímarita þar un1
trúarleg efni, sem yar nýlunda, og önnur vaxtar og lífsnierk1
komu í ljós, svo sem uniræður um trúboð, sunnudagaskóla og
æskulýðsstarfsemi.