Kirkjuritið - 01.03.1968, Blaðsíða 18

klRKJUaiTIÐ
112
nieðlinii þess í hinum ýmsu söfnuðum. Eins og við mátti búast
er margs saknað, og að ýmsu fundið. Einkum sakna menn
náinna kynna af samverkamönnum sínum, sem aðeins eru
möguleg þar sem um smáliópa er að ræða; eins finnst mönn-
um þeir liafa lítið að segja um gang mála á liinum fjölmennu
kirkjuþingum. En gróðinn er meiri en tapið. Söfnuðir félagsins
eru nú ekki lengur smáeyjar, liér og livar í mannhafinu, en
standa í nánu sambandi við félagsbræður í liverri sveit. Þessir
söfnuðir liafa nú allir fasta prestsþjónustu, og er það nýtt
fyrirbrigði í sögu félagsins. Þeim befur skapast öryggiskennd
og áræði til framkvæmda, og þeir geta nú, liver um sig, lialdið
velli betur en áður, þrátt fyrir þráláta viðleitni sértrúarflokka,
sem virðast alls staðar nálægir með sína öfgafullu sálubjálpar-
boðun. Á þeim fáu árum, sem liðin eru síðan sameiningin
komst til framkvæmda, liefur söfnuðunum farið mjög fram 1
kristilegri ráðsmennsku yfirleitt, einkum að því er snertir
framlög í reiðu fé til safnaðannála, en á þeim vettvangi var
félagið alla sína tíð, mjög eftirbátur annarra.
Islenzka fólkið sem fJuttist vestur um baf, kom í stóruni
liópum til Kanada þegar þjóðin var í bernzku. Það lijálpaði
benni til að vaxa, og það óx með lienni. Stofnendur félagsins
byggðu á traustum grunni. Er nú meðlimir liins fyrrverandi
kirkjufélags íslenzkra lútberstrúarmanna standa í anddyri
nýrrar aldar í sögu kjörlands feðra sinna, munu flestir þeirra
liugsa til þess með djúpri virðingu og þökk, að þeim er, með
binu nýja skipulagi gefin nokkur trygging fyrir því, að trn
feðranna gengur í arf til niðjanna urn ókomin ár. Þeim er það
Ijóst, og æ því Ijósara sem þeim vex reynsla og þekking á al-
lieimsstarfi kirkjunnar, að boðskapur liennar er ekki tengdur
liörundslit manna eða tungutaki. Engin þjóð stendur annarri
framar í náðarráðstöfun Guðs. Allt er í beiminum bverfub’
Skoðanir manna, og liugmyndir breytast oft með vindstöðu
almenningsálitsins, en fagnaðarerindið í Jesú Kristi breytist
ckki, ]>ótt ár og aldir renni.